MUSTAFA ÖZCAN'DAN: MEŞREP HASSASİYETİ

¥
Gazali mezhep mutaassıbı değildi ama mezhebin hakaikini savunmak için hayatını siper etmiştir. Bundan dolayı filozoflara cevap verdiği gibi Şia’ya özellikle de Batinilere/İsmaililere cevap vermenin farz-ı kifaye değil, farz-ı ayn mertebesinde olduğuna inandığı bir konjonktürden geçtiğinin farkındadır. Zira döneminde ümmet, sistematik bir tehlikeye maruzdur. Bu genelde Şii özelde batini tehlikedir. Şimdi ise mezhep asabiyeti ayağa düşmüş ve avamın kavga aracı haline dönüşmüştür. Avam haddini aşarak havasa kafa tutmaktadır. Sözgelimi, gerekli gereksiz Seyyid Kutup gibi isimlere sataşılmakta ve ilişilmektedir. İlmi olarak Seyyid Kutup analiz edilir cevap da verilir. Zira masum değildir ve hataları elbette vardır. Fakat mesleğine veya meşrebine karşı olduğunuz için onları yargısız infazda bulunmak ve ipe sapa gelmez noktalardan saldırmak ilme değil insaniyete de sığmaz. Bunu yapanlar Ehl-i Sünnetin özünü savunmanın çok uzağındadırlar. Maalesef tehlike de bu noktada düğümlenmektedir. Çünkü tahkik üzerinden değil tezyif üzerinden gidilmektedir.
¥
Cine 5’te Tarih ve Medeniyet programında Prof. Ahmet Şimşirgil’in bir oturumuna rastladım. Sunuculuğunu Ayla Çetinkaya’nın yaptığı programlardan birinde Selahaddin Eyyübi’nin hayatını konu ediyordu. Hiç gereği yokken meseleyi döndü dolaştırdı Seyyid Kutup’a getirdi. Kutup’un, Selahaddin Eyyübi gibi Kürt bir zatın dışında kimsenin Haçlıların karşısına dikilmediğini yazdığını söyleyiverdi. Buna rağmen kimi ilahiyat fakültelerinde Seyyit Kutup’un çok sevildiğini ve el üstünde tutulduğunu ileri sürdü. Bu noktada meşrep taassubunun devreye girdiği anlaşılmaktadır. Seyyid Kutup aynen Mehmet Akif Ersoy gibi bir ahlak abidesidir. Elbette ki tarihi konular uzmanlık alanı ve harcı değildir ve bu konuda huccet sayılmaz. Söyledikleri serd kabilindendir. Ya da Müslümanların siyasi ve sosyal görevlerini tam olarak yapmadıklarını anlatmak istemektedir. Hazreti Osman meselesinde Kutup, Mevdudi’den etkilenmiştir ve şaz ve şahsi görüşler serdetmiştir. Bizim bu konuda Seyyid Kutup lehinde taassup göstermemiz ne kadar yanlış olursa aleyhinde doğru yanlış malzeme aramamız da o kadar kompleks ürünü ve sonucu olur. Seyyid Kutup biz de selefi ve mezhepsiz olarak görülür. Hatta Muhammed Abduh’un çömezi olarak addedilir. Oysa, Abduh gibi Batı karşısında özür dilemeci bir zemini temsil etmez. Keza, Selefilerin en çok eleştirdikleri bir adamdır. Hatta bizde kimi gelenekçi ekol ile Selefilerin bu konuda tutumları aynıdır.
Bir dönem Almanya’da idim ve geleneksel cemaatlerimizden birisini temsil eden Harun Reşit Tüylüoğlu başka bir grupla fikri meseleler üzerine atışırken şu üslupla yazıyordu: “Ebul Hasan en Nedevi’ler sizin İmam-ı A’zamlar bizim olsun…” İkisini karşı karşıya getirmek sadece o zihnin bir ürünüdür. Gerçekte ve hariçte böyle bir denklem yoktur. Halbuki, Abdulhak Türkmani gibilerin de ifade ettiği gibi kimi Selefiler, Nedevi’yi kendilerinden saymazken onu sufi olarak görmektedir. Aksine kimi Sufiler de onu selefi olarak görmektedir. İmam Rabbani gibi bir hak kahramanını onun gibi etüt eden ve yazan az kişi vardır.
Dolayısıyla bu makamda Seyyid Kutup’u anmak saadet dışıdır. Sadece burada onu anmak zayıf noktasında hesaplaşma zeminine çekmektir. Bu meselelerde garaz, hastalık ve maraz belirtisidir.

23.04.2013 Yeni Akit