NASUHİ GÜNGÖR'DEN: ASLOLAN MİLLETİN VEFASI

Önümüzde nasıl bir tablo var, bunu anlamak için öncelikle doğru sorulara ihtiyacımız var. Çünkü her yanlış soru, aynı zamanda yeni yanlışların da kapısını aralıyor.

Mesela doğru soru şu mudur: Türkiye’nin yakın tarihindeki değişimin en önemli aktörleri, artık geri dönülmez bir çatışmanın içine mi girdiler?

Yoksa şu şekilde sormak daha mı aydınlatıcı olur: Bu değişimi Türkiye adına değil, kendi bulunduğu kesimin çıkarları adına destekleyenler, istediklerini alamayınca böyle bir çatışmayı mı başlattılar?

Türkiye’de geniş kesimlerin desteğini alan siyasi iktidarlar, uzun yıllar boyunca milli iradenin temsilcisi olarak değil, adeta yüksek bürokrasi-sermaye-medya üçgeninin baskısı altında varlıklarını sürdürmeye çalıştı. Merhum Adnan Menderes, millet iradesini sahici bir temsile dönüştürme çabasının bedelini idam sehpasında ödedi. Ama milletin gönlündeki yeri hala bambaşka.

Yıllar yılı o mirasın devamı olarak siyaset sahnesinde var olan Süleyman Demirel, her defasında millet iradesini yukarıda söz ettiğim yüksek bürokrasi-sermaye-medya çetesine teslim ettiği için, Menderes’in onurlu duruşuyla değil, bambaşka bir zihniyetle birlikte anılıyor ve hep öyle anılacak.

Bu çemberi kırıp milletle devlet arasındaki bu çeteyi zayıflatmak için adım atan iki önemli isimden merhum Turgut Özal da hala tartışılan bir ölümle aramızdan ayrıldı ve geriye onun bugün bir bir gerçekleşen hayalleri kaldı.

Yazının devamı için:http://haberler.stargazete.com/yazar/aslolan-milletin-vefasi/yazi-822061