NASUHİ GÜNGÖR'DEN: RUSYA, TÜRKİYE VE DUGİN

***

Madem Suriye ile başladık, oradan devam edelim.

Rusya’nın Suriye konusunda giderek ağırlığını daha fazla hissettirdiğini, özellikle rejimin değişim sürecinde kilit rol oynamak istediğini daha önce değerlendirmiştik. Dün Rusya Dışişleri Bakanı Sergei Lavrov ‘Esad yönetiminin reformları gerçekleştirme konusunda geç kaldığını’ ifade etti. Rusya bir yandan Suriye’ye yönelik bir askeri müdahaleyi engellemeye çalışırken, diğer yandan da bu ülkede bazı reformların hayata geçirilmesi yönünde baskı uyguluyor. Dahası Suriye’deki rejimle, muhalefet arasında da köprü rolünü üstlenmek istiyor.

Bunlar sürpriz mi? Kesinlikle değil. Zira Putin Rusya’sının başından itibaren İslam dünyasına nasıl baktığını, o dönem İslam Konferansı Örgütü (şimdi İslam İşbirliği Teşkilatı) ile yakınlaşma çabalarını, daha da ötesi, yeri geldiğinde bir ‘hami’ rolü oynamak istediğini yakından takip edenler biliyor.

Burada Rusya açısından en temel zorluk, ABD öncülüğündeki uluslararası sistemin, Şii-Sünni ayrışması üzerinden algıladığı, hatta dayattığı tabloyu nasıl okuyacağı. İran’a yönelik Rus politikasının, Suriye’de ortaya çıkacak bir rejim değişikliğinden etkileneceği kesin. Ancak Rusya-İran ilişkilerini bundan ibaret görmek büyük yanılgı olur.

Putin-Medvedev eksenindeki büyük gücün, İslam dünyasındaki hesaplarından kolayca geri adım atmayacağı, Suriye örneğinde çok daha belirgin biçimde ortaya çıktı. Dostlarımı kızdırmak pahasına ifade edeyim ki, Türkiye en az ABD ile kurduğu stratejik ilişki kadar, hatta yakın gelecekte ondan daha fazlasını Rusya ile kurabilecek bir yeni politik kurgunun sinyallerini veriyor.

Türkiye’de devam eden kritik davaların seyrinin, bu yeni politik kurguyla ilgisi var mı diye soranlara cevabım şimdilik şu: Biraz Aleksandr Dugin okumanın zamanıdır.

15.03.2012 Star