NAZİF GÜRDOĞAN'DAN: YURDUNU KAZANAN ADAM

*

Çocukluğu Kırım'da, minarelerin gölgesinde geçen Cengiz Dağcı, namaz kılan Özbekleri anlatırken, nasıl kimliğini bulduğunu, çarpıcı bir biçimde dile getirir. "Onların dualarında bir kuvvet var. O kuvvet bana da geçiyor. Onlar Allah'la yaşıyorlar. Allah ile yaşarken dağ gibi heybetli görünüyorlar. Ben de her nefesimde Allah adını anarak yaşamak istiyorum" diyerek, kendisini, yitirdiği yurduna götürecek, pusulayı bulur.

*

Paris'te yaşayan Lübanlı romancı Aminmaalouf'un kavramlaştırmasıyla, "Çivisi Çıkmış Dünya"da, insanlık yitirdiği yurdunu bulmak, istiyorsa, iki dünyayı süreklilik ve bütünlük içinde ele almayı öğrenmelidir. İnsanlar Allah ile yaşamayı unuturlar, kimsenin kendilerini görmediğini, düşündüklerini kendilerinden başka bilenlerin olmadığına inanırlarsa, doğdukları topraklarda bile, yurtlarını yitirirler.

*

Herkes önünde ya da sonunda, doğduğu yurdundan yitirdiği yurduna dönecektir. Dünya ölümlüdür, insan her gün, bir adım daha ölüme yaklaşmaktadır. Ölüm hayatın değişmez gerçeğidir. Ölümün nerede, nasıl geleceğini kimse bilmediği için, insanlar her yerde, ölüme hazırlıklı olmak zorundadırlar.

*

"Korkunç Yıllar"da, "Yurdunu Kaybeden" Cengiz Dağcı, Türklerin ana dili, Anadolu Türkçesiyle yazdığı romanlarıyla, yurdunu bulmak isteyenlere, ayrıntılı bir yol haritası bırakmıştır.

*

Ölümlü dünyada ölümsüzlüğe erenler, kendilerinden sonra gelenlere ölümsüz eserler bırakanlardır.

*

Minareler yitirilen yurdun işaret fişekleridir.