ORWELL’İN 1984’ÜNDE İNSANLIK DERSLERİ

-Özgürlük insan olmanın gereğidir. İnsan ne efendidir ne de köledir. İnsan efendi-köle kıskacından kurtulmuş bağımsız bir varlıktır.

-İnsanlık tarihi kara delikler tarihidir. Kara deliklerden beslenen diktatörler hep olmuştur, olmaya da devam edecektir. Önemli olan aklını kullanan insanların bu kara deliklerle (diktatörlerle!) nasıl mücadele edeceğidir. Bu mücadelenin tek bir yolu vardır: Kolektif akıl. Yani liberal demokrasi, çoğulcu katılım, özgürlükçü oy kullanma, düşünce özgürlüğü, ifade özgürlüğü vs.

-Özünde masum ya da suçlu devletler yoktur. Devletleri suçlu ya da masum kılan kişilerdir. Halkın çoğunluğunun sesi olan ve bütün bir halkın isteklerini göz önünde bulunduran kişiler devletlerini yükseltirler. Fakat sırtını küçük bir azınlığa dayayıp devleti şahsi çıkarları için kullanan kişiler devletlerin adına kara bir leke sürdükleri gibi, toplumlarını da felaketten felakete sürüklerler.

-Düşmanı ne içeride ne de dışarıda aramak gerekir. Düşman içeridedir, o da bilgisizliktir, cehalettir, şuursuzluktur. Doğru bilgiyi elde etme imkânını öylece başkalarına devretmememleyiz. Doğru bilgiyi elde etme imkânını yitirdiğimiz anda birileri üzerimizde tahakküm kurmaya başlar.

-Eleştirel düşünmek kendi aklımızı kullanma becerisini kazanmış olmak demektir. Eleştirel düşünmek herkese kulak verip, en sonunda kendi görüşünü ifade etmektir.

-Kendimizi gözetemediğimiz için birileri bizi gözetlemeye başlar. Kendi ahlaki ilkelerimiz olacak, Kant'ın maksimleri gibi. Ahlaki ilkelerimizin temelinde de insanca yaşamak için. Başkalarına zarar veren ideolojilerin hiçbir değeri yoktur. Doğaya zarar veren ideolojiler zehirlidir. Hayvan haklarını gözetmeyen ideolojiler tehlikelidir. Her canlının yaşam hakkı vardır. Bunu ihlal eden ideolojiler insanlık için sadece felaket ve yıkım getirirler.

Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/orwellin-1984unde-insanlik-dersleri-k5185.html