OSMAN AKKUŞAK'TAN: "KADRİYE'YE MEKTUPLAR"

kardeş acısı,sabahat emir'i derin düşüncelere,his ve vecd fırtnalarına sevketmiştir..ızdırap ,insanı pişirir olgunlaştırır..yazarımızın,varlık alemini,yaratıcıyı,insanı yeniden anlama,idrak etme,hissetme gayretlerine düştüğü anlaşılmaktadır..sükunet buldu mu,bulmadı mı bilmiyoruz..yalnız yaptığı çok önemli bir iş var.. o da 85 sayfalık küçük bir kitapta kardeşine yazdığı 6 mektupla, dünya ve insana ait gerçekleri özetlemiş..adeta düşünen bir kafa ile hisseden bir kalbin,hayatın manasına ait bulduklarını anlaşılır bir dille hülasa etmiş..yüreğiyle yazmış.. o küçük kitabı acı ve hasretin bilediği ruh kuvvetiyle vücuda getirmiş ..

düşünen bütün insanlara,acı çeken bütün gönüllere tavsiye ediyorum...

kitaptan bir alıntı:

'sevdiğin birini yitirince bir yanın onunla beraber kaybolur..terkedilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir yalnızlığa esir olur eksik kalırsın..içinde bir sır gibi,giden sevgilinin yokluğunu taşırsın..öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin gene de canını yakar..öyle bir yara ki iyileştiğinde bile kanar..bir daha gülemeyeceğini,asla hafifleyemeyeceğini sanırsın..karanlıkta el yordamıyla ilerler gibi akar hayat...önünü görmeden yönünü bilmeden,sadece şu anı kurtararak..gönlünün kandili sönmüş,zifiri gecede kalmışsındır..ama işte ancak böyle durumlarda,yani iki göz birden karanlıkta kalınca üçüncü bir göz açılır insanda..kapanmayan bir göz.. ve ancak o zaman anlarsın ki bu elem sonsuza dek sürmeyecek.. hazandan sonra başka mevsimler,bu çölden geçince nice vadiler gelecek;bu ayrılığın ardından da ebedi vuslat...

yine kaybettiğin kişiyi,manevi gözle bakınca her yerde görmeye başlarsın..denize düşen katrede,dolunayla hareketlenen met-cezir' de,esen her esintide ona rastlarsın..kuma çizili remilde, güneşle parlayan kristal tanesinde,yeni doğmuş bebeğin yüzünde,bileğinde atan nabzında onu seyredersin..'

(sabahat emir:kadriye'ye mektuplar;karakutu yayınları;0212-519-8374)

11.07.2011 Yeni Şafak