PERİHAN PANCAROĞLU: ÖZGÜRLÜK DOSYASI: TUTUKLULAR ÇEMBERİNDEN BİR BAKIŞ

"Çoğu insanın gözünde neyim ben? Değersizin biri ya da tuhaf, aykırı, hoşa gitmeyen bir adam. Toplumda kendine bir yer bulamamış, yer bulamayacak bir yaratık. Yani hiçten de daha aşağı bir şey." (Vincent Van Gogh Theo'ya mektuplar)

Hepimiz mutlaka biliriz Yıldızlı Gece tablosunu. Ya da aşinayızdır sert sarı fırça darbeleriyle Ayçiçekleri tablosuna. Ancak Van Gogh'un ölmeden hemen önce yaptığı bir eseri var ki; üzerinde konuşulmaya devam ediliyor: Tutuklular Çemberi.

Kendi isteğiyle yattığı akıl hastanesinde son üç yıl birçok kopya resim yapmıştır sanatçımız. Tutuklular Çemberi kardeşinin ona gönderdiği Fransız ressam Gustave Dore'nin bir gravüründen, esinlenilerek çizilmiştir.

Tablodaki renk, ışık ve an kavramına geçmeden önce, Batı'nın resim tarihinde çığır aşmış Van Gogh'un içinde yaşadığı sıkışmışlık ve anlaşılamamışlık duygusuna eşlik etmemiz gerekiyor. Zira tek sığınağı ve destekçisi, kardeşi Theodorus, Van Gogh'a yazdığı mektuplarda bu durumdan sıklıkla bahseder: "İçimde büyük bir ateş yanıyor. Fakat kimse ateşin başında ısınmak için gelmiyor ve yanından geçenler sadece dumanı görüyor." (Vincent Van Gogh Theo'ya mektuplar)

Gustave Dore'un gravüründe birkaç değişiklik yaparak sıradanlıktan çıkarmış ve tabloyu gördüğümüzde kasveti ve daralmayı anında hissetmemizi sağlamıştır. Tablolarının hemen hepsinde sarı rengi dikkat çekici bir şekilde kullanan Van Gogh, Tutuklular Çemberinde de majör olarak kullanmış, fakat kontrast yaptığı renklerle ruhundaki kararmayı yansıtmıştır. Çünkü Van Gogh tüm acılarını, sevinçlerini, heyecanlarını, hezeyanlarını resim ile yaşam biçimi haline getirmiştir.

Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/ozgurluk-dosyasi-tutuklular-cemberinden-bir-bakis-k6020.html