ŞAİRLER GEÇİDİ: İBRAHİM DEMİRCİ İLE KONUŞTUK

Bu soruyu yanıtlamak için kocaman bir kitap yazsam yeterli yahut doğru bir tanım ortaya koymuş olmam. Kamuya sunulan kimliklerim arasında şair, yazar, çevirmen, deneme ve eleştiri yazarı, öğretmen, akademisyen ve nihayet emekli bürokrat... gibi sıfatlar oldu. Artvin Çoruh Üniversitesinde çalışırken hakemli dergilerden birine bir yazı göndermiştim. Bu arada MEB Talim ve Terbiye Kurulu üyeliğine atandığımda oradan ayrılmıştım. Yazı yayımlandığında bir de baktım, adımın altında "öğretim üyesi" yerine bu yeni görevim yazılmış. Oysa ben o yazıyı üniversitedeyken yazmıştım ve onun yayımlanması üniversiteye puan kazandıracaktı! Canım çok sıkılmıştı, üzülmüştüm. Üzüntümü kendilerine iletmedim. Çünkü yazarına danışmadan böyle bir değişikliği yapabilenlere söz söylemenin işe yaramayacağını düşündüm.

Özel hayatımda kardeş, eş, baba, dede, amca, dayı, komşu, müşteri, seyirci... olduğumu söylemeye gerek var mı?

Beşer, insan (kadın/erkek) ve Müslüman olmak arasında farklar olduğu açıktır ama bunları birbirinden ayırmaya, yalıtmaya çalışmak hem olmayacak bir iştir hem de yanlıştır. (Bu yanlış beni rahatsız etmeye devam ediyor; "insan-ı kâmil" mertebesine eren kişi bile "beşer" olmaktan kurtulmuş değildir, esasen buna lüzum da yoktur. Tarihimiz de bugünkü hayat da maalesef adlden/itidalden ayrılmanın ifrata yahut tefrite sapmanın örnekleriyle doludur.)

Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/sairler-gecidi-ibrahim-demirci-ile-konustuk-k4847.html