SEDA ŞİMŞEK'TEN: ZİGANA DAĞI'NIN TEPESİNDEKİ PORTAKAL AĞACI

50 ile 60 arasını kışlada çalışarak geçirdiler. Zira 1953'te Baas Partisi'nin kuruluşu, dünyanın başka yerlerinde yok olan ideolojilerinin Orta Doğu'da yer bulabileceğine inandırmıştı onları.

Darbeyle döndüler

27 Mayıs 1960, bir koalisyon içinde dönüş tarihleridir.

Bir süre sonra o koalisyondan tasfiye edildiler lâkin yine içlerinden bazıları "tabii senatör"lük kopardı.

60 tecrübesinden çıkardıkları ders: 1-Kışla tamamen bizim olmayacak. 2-Zaten kışla yetmiyor.

Harp Okulu dahil okullara alakaları 61 seçimlerinden sonradır. Üniversite gençliğinin arasına daldılar.

Mezar taşına, "Bir inkılâpçının yegâne varlığı sinesinde yattığı toprak olmalıdır" diye yazdıranlarla fikir ve ülkü birliği yapmış Erzurumlu bir babanın oğlu Deniz Gezmiş ve diğerleri...

O gençlerin inkılâpçı ülküleriyle kendi tahayyüllerine ortak bir zemin aradılar. THKO ve THKP-C adıyla örgütlenecek üniversiteli gençler yoldaşları olmuştu.

Kendileri ise Madanoğlu'nun ismi ile kodlanacak cuntanın mensubu olarak ordudaydılar.

9 Mart, zaferlerinin tarihi günü olacaktı. Ancak, "geleneksel devlet tecrübesine" yenildiler ve soluğu tutukevlerinde aldılar.

Subaylar üzerine kiralanmış evler

Dışarıda kalanlar için tek yol anarşiydi. İsrail Başkonsolosu Elrom, Eyüp Jandarma Komutanlığı'na ait Reo araçla ve yine bir astsubaya ait askeri hurcun içinde kaçırılır.

Başkonsolosun kaçırıldığı ev Hava İstihbarat Yüzbaşı İlyas Aydın adına kiralanmıştı.

Elrom, 22 Mayıs 1971 günü Nişantaşı'nda o evde şakağından vurulmuş olarak bulunur. "Elrom'u kim kaçırmış, kim şakağından vurmuş" diye soracak olursanız, cevabı bütün solcular ve sağcılar bilir: THKP-C örgütü veya Mahir Çayan. "İlyas Aydın'a ne oldu" diye soracak olursanız ise solcular ve sağcılar arasında rivayet muhtelif.

Öldü mü, öldürüldü mü, yaşıyor mu, ajan mıydı, ajan değil miydi?.. Herkese göre bir İlyas Aydın!Yine, Hava Teğmen Saffet Alp, Hava Üsteğmen Mehmet Balaban ve Hava Teğmen Cengiz Aker adına kiralanmış THKP-C evleri...

ODTÜ'de yapılan aramalarda ele geçirilen silahlar ve subay elbiseleri...

Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan darağacında olmak üzere, birlikte yürüdükleri birçok delikanlıyı kurban ettikten sonra, son hamlelerini Gürler'in cumhurbaşkanlığı için yaptılar ve kaybettiler.

Bu hikâyenin millete dair kısmı hüzünlüdür. Yön Dergisi etrafında kümelenenlerin ve onların Madanoğlu cuntası içinde yer alan şeriklerinin bu hüzne katılımlarının derecesi ise millet önünde hiç tartışılmadı.

Postmodern darbenin ideologları

Son defa, 28 Şubat postmodern darbesinin en küçük unsuru olarak kışladan kafalarını uzattılar.

Darbeye ideolojilerini verdiler ancak tesirleri Sultanbeyli'de bir heykel dikilebilecek alanla sınırlıydı.

Medina İsrail'den memur edildiği tartışılan bir ismin gölgesinde ve gerisinde kaldılar. İçlerinden ne bir Danton ne de Robespierre çıkarabildiler.

60'ta ve 71'de ellerine kan bulaşmıştı. Yani, 60'ta ve 71'de cinayet failiydiler, 28 Şubat'ta daha kötüsü oldular.

"Muzır fikirler yatağı" milletin bağrında hiçbir zaman yer aramadılar, milletten bir yer istemeye kibirleri maniydi. Kışlaları ve üniversiteleri artık yok.

Belki, kendileri açısından en utanç verici duygu, artık bu ülkenin hapishanelerinde de onlara yer olmaması. Türkiye, Zigana Dağı'nın tepesine portakal ağacını çoktan dikmişti, görmediler!