ŞİDDET VE HAKÂRET!

İslâm düşmanları kendilerini kıstırılmış, özgürlükleri yok edilmiş görse de gerçekte olup biteni en iyi Gaffar Yakınca söyledi: “Türkiye’de muhâfazakârlar sistematik olarak şiddete mârûz kalıyor!”

Evet, yüz yıldır bu ülkede olup biten budur. Dînine bağlı, kendini bu millete âit hisseden, bu toprağın çocuğu, bu topraktan başka dünyâda gideceği bir yer bulunmayan, mâzîsiyle tersleşmeyen, vatanın aslî unsûru diyebileceğimiz kitle yüz yıldır sistematik bir şiddete mârûz bırakılıyor. Bu şiddet zaman zaman yumuşar gibi olsa da aslen hiçbir zaman üzerimizden kalkmadı. Bu şiddet sudan bahânelerle, yargılamadan veya uyduruk yargılamalarla nice kelleler bile aldı. Türkiye’deki bütün darbeler bu kitleye karşı yapılmıştır. Güçlenmesinler, zulümle Batı’ya çevirdikleri yüzlerini yeniden özlerine çeviremesinler diye… Bellerini hiçbir zaman doğrultamasınlar diye… Memleketin aslî unsûru olduklarını hatırlamasınlar, hatırlayıp gereğini yapamasınlar diye… 

Şiddetin fâilleri kendilerini bu milletin üstünde gören, doğuştan imtiyâzlı, milletle hiçbir ortak mânevî değerde birleşmeyen, pasaportları ceplerinde, her an başka memleketlere kaçıp sığınabilecek kadar âidiyet duyguları sıfırlanmış, İslâm’a değer veren insanların idâresinde yaşamaktansa başka bir devletin işgâli altında yaşamaya dünden râzı tipler. Eskiden beri medyaya bunlar hâkimdir. Şimdi sosyal medya bunların elinde. Bunların elinde, çünkü dünyâ çapında İslâm düşmanlarıyla bunların inanç ve fikirleri aynı. Dolayısıyla tabiî olarak birbirlerini destekliyorlar. Sahneler, mikrofonlar, kanallar, sosyal medya platformları… onların. Her hareketleri, her sözleri bütün ülkede yankılanır ve dolayısıyla bilhassa gençlik olmak üzere herkesi yönlendirirler. Bütün ülke onların konuştuğunu, yapıp ettiğini konuşur. Sanki başka mevzû yokmuş gibi… Cemiyet onların elinde sürüdür âdetâ. Onların şeytanlıklarına ters bir hareket ve söz ânında boğulur, sâhibi linç edilir.