SÜKUTUNA İHANET ETMEYENLERDEN HÜSEYİN SU

İkinci kimliği Kerbela’dan, Hazreti Hüseyin efendimizden, Hüseyin efendimizin susuzluğundan, peygamberin rahmet peygamberi oluşundan, uçsuz bucaksız denizlerden, ırmaklardan, serap gören yitik nehirlerden, rüyasında serin çıkaklar, duru pınarlar gören seraplardan, bunların kıssalarından, hikayelerinden, öykülerinden örülü bir kimlik: Bayım bundan sonra isminiz (…) olacak…

Çocukluğunun çiçek çıkardığı anlarda öyküye başlıyor

Bir öykü adamı. Çoğu zaman kendisini bir öykü kişisi olarak görüyor rüyasında. Uyandığında kahramanın söylediklerini hatırlasa da, mümkün mertebe otobiyografik olandan kaçınıyor. Ne kadar kaçınırsa kaçınsın, yazdığı her öyküde, her denemede, henüz yazmadığı ancak kafasında yazılan öykülerde, kişinin yahut olayın bir tarafında kendisini ilişmiş, sinmiş, saklanmış görmekten kurtulamıyor. Memnun da…

Bütün bu dünyaya pek dokunmayan, alabildiğine suskun, alabildiğine dünya ile uyumlu giysinin içinde, her sapmayla, her çıkmaz sokakla, her kavgayla, her acıyla, kara siyasa ile, kara para ile hesaplaşan hırçın bir şövalye var; onu ustalıkla saklamasını da biliyor.

Çiçekdağılı… Çocukluğunun çiçek çıkardığı anlarda öyküye başlıyor.

Hüseyin Su bu, öykücümüz…

İbrahim Çelik sadece kafa kağıdında…

Yıllarca edebiyat muallimliği yaptı.

Şimdi Hece mecmuasını çıkarıyor; Hece Öykü mecmuasını da çıkarıyor.

Hece Yayınları’ndan çıkan kitapların editörlüğünü yapıyor.

Öykü ve deneme kitapları var, bir de adına armağan hazırlandı.

Öykülerindeki kızların parmak uçları, oğlanların mendilleri desenli.

Bir milyon yıl aynı noktaya bakmaktan aynalaşmış bir yüzü var.

Böyle biliriz.

Mehmet Aycı

www.dunyabizim.com