VİLÂDET-İ NEBEVİYYE’NİN 1450. YILI

Baba Kız Na’at Söylüyor

Adına ister İslâmî Türk Edebiyatı, ister Dinî Tasavvufî Türk Edebiyatı densin bizim edebiyatımızın temel iki konusu Allah (cc) ve Muhammed’dir.(sa)  Şairlerin divanlarında gazeller çoğunlukta ise de  gelenek şudur: Divanlar , tevhid ve münacaat, yani Allah ile ilgili mısralarla  başlar,  na’at  ve kasideler yani  Peygamber ile ilgili beytlerle  devam eder.

Şairlerin,  Hz. Peygamber ile ilgili duygu ve düşüncelerini ihtiva eden na’atler ,  onun arkadaşları; Hassân b. Sâbit, Ka’b b. Mâlik, Ka’b b. Züheyr  ve Abdullah b. Revahâ’dan beri   edebiyat tarihimizi süslemektedir.[1]  Bu manzumeler mûsikî tarihimizin de olmazsa olmaz aslî unsurlarından biridir. Bugün ilâhî ve kaside olarak dinlediğimiz bir çok beste “Ya Resûlellâh” feryâdlarıyla sonlanmaktadır.

Devamı: https://www.insaniyet.net/viladet-i-nebeviyyenin-1450-yili/