YAVUZ BAHADIROĞLU: NEDEN BU HALE GELDİK?

İtiraf etmeli ki, biraz kırık dökük, biraz yıkık, biraz ürkek, güvensiz insanlara dönüştük. Bu dönüşümün uzun bir hikâyesi var. Kanunlar elverdiği ölçüde anlatmayı deneyelim…

Batılı olmak, bize çok pahalıya patladı. Kılık kıyafetimizi benzetsek de iç âlemimizi benzetemedik. Çelişkiler girdabına düştük. Âkifbir şiirinde tam da bunu anlatıyor:

“İnkılâp ümmetinin şanı yakıp yıkmaktır,

“Size çılgın demeyen varsa kuzum, ahmaktır!..

“Yıkmak insanlara yapmak gibi kıymet mi verir?..

“Onu en çolpa herifler de emin ol becerir...

“Sade sen gösteriver ‘işte budur kubbe’ diye,

“İki ırgatla iner şimdi koca Süleymaniye...

“Ama ‘gel kaldıralım’ dendi mi, heyhat, o zaman,

“Bir Süleyman daha lâzım yeniden, bir de Sinan!”

“Eski” adına ne varsa yerle bir edilmeliydi ki, enkazın üzerinde yeni bir sistem kurulabilsin!

Yeni devletin telâkkileri gibi insanları da “modern” olacaktı. Örnek vardı: Avrupa... Her vesileyle kuyumuzu kazan, her fırsatta haçlı güruhunu üzerimize saldırtan Avrupa... Onun gibi giyinecek, onun yazısıyla yazacak, kendi kültür kaynaklarımıza sırt çevirip tarihimizi inkâr ederek onun kaynaklarına yönelecektik. Papa’nın teklifini kabul edip Hıristiyan olmadığı için Fatih’i kınayacak, Yavuz’u “kanlı katil” ilân edecek, Kanuni’ye iftira atacak, oğlu II. Selim’e “sarhoş” damgası vuracak, II. Abdülhamid’e Ermeni komitacıları ağzıyla “Kızıl Sultan”,Vahideddin’e “hain” diyecek, bütün tarihi “hanedan tarihi” ilân edip kendimize Etiler’den, Sümer’lerden, Moğol’lardan ecdat arayışına çıkacaktık.

Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/yavuz-bahadiroglu/neden-bu-hale-geldik-29225.html