Dile kolay... 10 Temmuz 1975 Perşembe gününün başladığı ilk saatlerde, bir Recep ayının birinci gecesinde, İstanbul’da bu fâni âleme, aynen babası Erzurumlu Topçuzade Ahmet efendi ve çok sevdiği Mevlânâ Celâleddin gibi 66 yaşında veda eder. Ertesi gün, 11 Temmuzda, Cuma namazının ardından Fâtih camiinden kaldırılarak Topkapı Kozlu kabristanında toprağa verilir. (Tevafuktur, vefatı değil ama toprağa verilişinin 45. Yılı da Cuma’ya denk geldi.)
Daha lise yıllarında kitaplarından gıyaben tanıdığımız, 1965’te vardığımız İstanbul’da, üniversite yıllarından itibaren de vicahen tanıma fırsatı bulduğumuz bu büyük insan, bizim gibi nice kişinin beslendiği fikir kaynaklarından birisi olmuştur. Onun hakkında yazdığımız ilk mütevazı yazı, on birinci vefat yılı münasebetiyle 1986 Temmuzunda Dolunay dergisinde yayımlanmıştı (“Nureddin Topçu ve Anadolu Romantizmi”). Son yazımız da 2019 Temmuzunda Türk Yurdu’nda çıktı (“Kırk Dört Yılın Ardından Nureddin Topçu’yu Hatırlarken”). Dileğimiz gerçekleşirse eğer, hakkındaki makalelerimizin birçoğunu iki ayrı kitapta toplayarak onun kırk beşinci yılı anısına yayımlamak istiyoruz. Geriye kalan tez çalışmamızın gözden geçirilmiş yeni baskısı ile hatıra ağırlıklı sonuncusunu ise - Allah ömür verirse - gelecek yıla…
Bu yılın Temmuzuna yönelik ayrı bir yazı yayımlamak yerine, yıllar önce Musa Doğan arkadaşımla birlikte yaptığımız ve Hocanın Sorbonne’a sunduğu doktora tezi olan İsyan Ahlâkı tercümemizi bir daha gözden geçirme işiyle meşgul oluyoruz. Yirmi küsur baskısı yapılan bu kitap, sanırız böylece daha net ve anlaşılır hâle gelecek.
Aziz Hocamızı ufûlünün bu 45. yılında rahmet ve düşünce hayatımıza yaptığı engin katkılardan dolayı minnetle anıyor, bu münasebetle gençlerimize de bu büyük filozofu okuyup anlamaları için tekrar hatırlatıyoruz.
Mekânının cennet olması dileklerimizle…
Fâtiha ve dualarınız onunla olur inşallah!..
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.