Mustafa Özcan'dan: 101inci akın!

*

Osmanlılar Avrupa’da geniş bir alana yayıldılar. Bu yüzden Osmanlı’yı ve izlerini sökmek kolay olmamıştır. Yerel Hıristiyan unsurlarla birlikte Habsburg Hanedanlığı, Romanovlar,  Frenkler Osmanlıları Avrupa’dan sökmek için çok çabaladılar. Dört koldan saldırdılar. Bu uğurda çeşitli planları hayata geçirmeye çalıştılar. Bu planlar derli toplu bir biçimde bir kitapta toplanmıştır. Endülüs’ten atılan Müslümanlar, kıtanın öbür yakasında ve diğer ucunda da 100 plan doğrultusunda tasfiye edilmek istenmiştir. Bu 100 planın hikâyesini anlatan, bir araya getiren Romanyalı diplomat Trandafir G. Djuvara olmuştur. Kitabının adını  ‘Türkiye’nin Paylaşılması Hakkında 100 Plan’ olarak seçmiştir. Kitap başka dillere de çevrilmiş ve Arapça olarak Muhibbiddin Hatip tarafından ‘El Gara Ale’l Âlem el İslami/İslam Dünyasına Akın’ başlığıyla yayınlanmıştır. Osmanlı Devleti’nin paylaşılması ile ilgili taslakların bir kısmı ‘Kutsal Topraklar’ın ele geçirilmesi planı ile ilgilidir. Haçlıların devamı sayılabilecek niteliktedir. Daha sonra, Türklerin Avrupa’ya yerleşmesini izleyen dönemle ilgili planlar yer almaktadır. Burada öğretici olan hususlardan birisi bu planların sadece devlet adamlarının elinden çıkmış olmamasıdır. Paylaşma planlarının bir kısmı, aydınların imzasını da taşıyor. Erasmus, Leibnitz, Volney gibi filozof ya da bilim adamları da paylaşma planlarına katkı sunmuşlar. 

*

Oryantalistler sömürgeciliğin keşif kolu ise aydınlar da paylaşım planlarının fikir babalarıdır. Aydınlar daima öncüdür. Victor Hugo, Daniel Defo, Rudyard Kipling gibi aydınlar sömürgeciliğin mızrak ucu olmuşlardır. Halil Halid Bey ‘Türk Hâkimiyeti ve İngiliz Cihangirliği’ kitabında aydınların bu olumsuz rolüne değinmiştir. Bunlardan bir kısmı şark husumeti ve nefretini canlı tutmuş hatta kışkırtmıştır. Victor Hugo gibiler Hıristiyanlık dürtüsüyle ve taassubuyla Osmanlı husumeti aşılamışlardır. Böylece aleyhte kamuoyu oluşturmuşlar ve bu düşmanlık hisleriyle meşbu kamuoyları İslam dünyasına yönelik akınların yakıtı olmuşlardır. Arap kaynaklarında Butros Nasık olarak anılan Pierre L’Ermite (Piyer Lermit) gibi kışkırtıcı papazların yerini sömürgecilik döneminde Victor Hugo gibi aydınlar almıştır.  

Bugün Batı’da ırkçılık güneşi yeniden doğuyor. Bunlar tepkisel hareketlerdir. Birinci derecede ve özel düşmanları Müslümanlar, genel düşmanları ise yabancılardır. Bu anlamda kıta çapında yükselişleriyle yeni bir Reconquista hamle ve kampanyasını temsil ediyorlar.  Hedefleri Müslümanları kıta dışına sürmek ve atmaktır. Zımni olarak 101’inci planının devreye sokulmasıdır.

06.06.2014 Milli Gazete