Özellikle polis çevirmesine takılan arkadaşların sığındığı bir limandı bu cümle. Aslında kimse de sormazdı kim olduğunu. Cevabı yine kendi verirdi rajoncu arkadaş. “Falanca ilçenin belediye başkanının teyzesinin oğlunun bacanağıyım.” :)) Bu akrabalık bağı ile kendini kurtarabildi mi bilmiyorum ama artık bu sözün pek de geçerliliği kalmadı. Her şeyin canlı canlı kaydedildiği zamanımızda sözü söyleyen de atıfta bulunulan kişi de oldukça sıkıntılı durumların içine giriyor.
Aslında herkes kimin ne olduğunu biliyor. Öyle artistik cümlelere gerek yok. Dünyada yer tutacaksan yaptığın işlerin kalitesiyle ve kişiliğinle bunu başarırsın zaten. Çok söze gerek bile kalmaz.
“Sen Benim Kim Olduğumu Biliyon mu?” diye soruyor Hikmet Kızıl. Sadece sosyal medyada değil gerçek alemde de çay içmişliğimiz, aynı masada çorba kaşıklamışlığımız var. Hatta o günlerde korona falan da olmadığı için sımsıkı sarılmıştık birbirimize.
Hikmet Kızıl’ın sorusunun cevabı net; biliyorum tabi senin kim olduğunu. İçi dışı bir, dost canlısı, çay sevdalısı bir Anadolu yiğidi. Şairliğinin, yazarlığının gönlümüzdeki yeri çok sağlam ama bizim için daha da önemlisi yüreğimizin sesine ses veren muhabbet dolu kalbi. Çünkü şiirler de yazılır, romanlar da biter cilt cilt. Yazmak elbette çok değerli. O ayrı bir mevzu. Önemli olan dengeyi muhafaza etmek. Bir de bakmışsın ki yüzündeki sahte maske ile ( korona maskesi değil) yazdıklarının altında ezilip kalmışlarla çevrelenmiş etrafımız. İşte böyle durumlarda insan bir dost selamının sıcaklığını arıyor.
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/mustafa-ucurum/sen-benim-kim-oldugumu-biliyon-mu-/haber-241924
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.