3. sayısına ulaştı Olağan Hikâye Dergisi. Hem içerik olarak hem de görsel zenginlik bakımından göz dolduran dergi, dosya konularına da çok sıkı hazırlandığını hissettiriyor. Göstermelik değil, olması gerektiği gibi ve konuya hâkim isimleri de dergide buluşturarak ele aldığı konunun hakkını veriyor.
3. sayının dosya konusu; Hedefı İnkâr Eden Mızrak: İroni
Konuya ilginin fazla olması sebebiyle 4. sayıda da ironi konusuna devam edecek dergi.
Dosyadan paylaşımlar yapacağım.
Kâmil Eşfak Berki- İroniye Dair
Tarihi gelişim içinde ele almış ironiyi Kâmil Eşfak Berki. İroni üzerine teorik eserlere değinerek oradan yazar ve eser bağlamında bir değerlendirme yapıyor Berki. İroniyi sadece edebî sanat olarak değil birçok düşünce alanına yayan bir bakış açısı var. Oldukça isabetli bir tespit bu.
“İroni, “Hakikati görmek” olarak da belirtilir. Edebiyatta bu ağırlıktadır. Roma’da Çiçero bir hatip olarak, sözcüklerin kelime anlamlarına bağlı kalmaktan ziyade dinleyicilerinin algılarını harekete geçirir bir biçimde ironi yapar.”
“İroni edebi sanattan öte bir şey bana kalırsa. Sanatçının ruhundan eserine yayılan bir sessizlik, sessiz bir uyandırıcı, bir ürperti, kalbin tefekkürü, kalbin düşünmesi cinsinden bir şey. Shakespeare’in Kral Lear’ında “tragicirony” bulan FriedrichSchlegel, TreliosandCressida’da ise “olaylar” ironisine dikkat etmiş. Türk okuru Kral Oedipus’u çok önemser. Bu eserde “kader ironisi” (fr.ironiedusort) müthiş bir sürpriz, belki bir şok etkisi var.”
“1950 sonrası Türk Şiirinde Turgut Uyar, Cemal Süreya, Sezai Karakoç’ta ironi yoğun bir şekilde hissedilir. Turgut Uyar'ın Geyikli Gece, Cemal Süreya'nın Sizin Hiç Babanız Öldü mü, Sezai Karakoç'un Balkon şiiri zihnîlikten uzak örneklerdir.”
Devamı: https://www.dunyabizim.com/subat-2021-dergilerine-genel-bir-bakis-4-makale,2146.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.