Bazı muhterislerin bıyık altından güldüklerini görür gibi oluyorum. Bunca önemli olay onca büyük proje varken, bazı şair, yazar, yönetmen, gazeteci, akademisyen ve mimarın Şemsi Paşa Camii hakkında konuşuyor olmalarını, tivit atmalarını küçümsüyor gibiler onlar. Ülkemizde her fırsatta kültürden, medeniyetten dem vuranların kitlesi ise oportünist bir sessizlikle dur bakalım ne olacak havasına bürünmüş durumdalar. Bir estetik fragmanı olan Şemsi Paşa Camiine yapılanların sembolik manasını çözemiyorlar. Goebbels’e atfedilen bir söz vardır; ‘kültür deyince benim aklıma tabanca geliyor’ diye, kitlelerin de ikide bir kültür ve medeniyetten dem vurmaları beni ürkütüyor. Kitlesel güce erişmiş her tür güç istenci içinde saklı bir yıkım histerisi de barındırır. Susarak yıkmak denilen bir yol vardır bu yüzden. Her taraftan muhterisler ve güce tapanlar için Şemsi Paşa meselesi basit görünebilir. Küçük, sıradan bir olay diye düşünülebilir.
Devamı: https://www.karar.com/yazarlar/omer-erdem/semsi-pasayi-sevme-hakki-1588243
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.