Bunun birçok sebebi var: Geçiş dönemleri, kurucu iradenin baskısı, kanonlar, ezberler, bilimsel yetersizlik, tembellik…
Merhum Halil İnalcık, şimdilerde Mehmet Genç, İlber Ortaylı gibi birkaç mühim ismin dışında kalanların çoğu yine menkıbe tarihçiliği yapıyor. Yahut aktarmacı…
Daha da önemlisi doğru dürüst metin okuması yapabilenlerin sayısı bile çok az!
Güncel dünya meselesi koronavirüs tahlilleri yaparken aklımıza geldi: Millet olarak binlerce yıllık geçmişimizde hangi badireleri atlattık? Hangilerinin üstesinden nasıl geldik? Savaşlar dışında doğru düzgün bir tarih yazımımız neden olmadı?
Bu soruların cevabını giriş paragrafında vermeye çalıştık…
Şair dostumuz Celal Fedai, bir kaç zamandır gırtlağını yırtarcasına bir gerçeği haykırıyor: “Türkiye ‘tarihi kader’ine dönüp Selçuklu ve Osmanlı’nın yaşanan zamandaki devamı olacağına yok olsun diyen bir zihniyet, şimdi de coronavirüsünden medet umuyor. Bir yerlerinizi yırtın! Boşuna. Çünkü 21. asır Türkiye’in asrı olacak. Yerinizde olsam Türkçe öğrenirim.”
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.