Yeni anayasada laiklik maddesi aynen kalsın mı, kaldırılsın mı, “devletin dini İslam’dır” gibi bir madde anayasada yer almalı mı, almamalı mı gibi sorular etrafında dönen bu tartışma, ülkenin geleceğini yakından ilgilendiren bir tartışmadır. Bu çerçevede din-devlet ilişkileri bağlamında başlıca üç farklı çizgiyi temsil eden laiklik, laikçilik ve din devleti şeklinde özetlenebilecek anlayışlar bu yazıda kısaca değerlendirilmiştir.
Laiklik, en yalın şekliyle “din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılması” olarak tanımlanır. Buna göre bir devletin yasaları kaynağını dinden almaz, devletin icraatlarının meşrulaştırılması için dine müracaat edilmez. Dinin egemenlik alanı ile devletin egemenlik alanı büyük ölçüde birbirinden ayrıştırılmış olup, her bir kurum kendi egemenlik alanında faaliyette bulunur.
Laikçilik, daha radikal bir yaklaşım olup, dinin bütün tezahürlerinin kamusal alandan kovulması anlayışıdır. Laikliğin “din düşmanı” kisvesine bürünmüş şekli olarak kabul edilebilir. Buna göre toplumsal çürümenin kaynağı din ve dinden kaynaklı hurafeler olup, toplumsal ilerleme için dinin baskı altına alınması ve dini kisveler, ritüeller vb. dinin dışavurum şekillerinin kamusal alandan kovulması gerekir.
Din devleti ise devletin resmi bir din ve/veya mezhebinin olmasıdır. Din devletinde dokunulmazlığı olan bir ruhban sınıfı (papazlar, mollalar, ulema) vardır. Devletin icraatlarının ve yasaların dine uygun olup olmadığını dini bir otorite denetler. Laik devletlerde anayasa mahkemesinin gördüğü işleve benzer bir işlev gören dini otorite devlet için hemen her konuda fetva makamıdır.
Devamı: https://fikircografyasi.com/makale/laiklik-laikcilik-din-devleti-hangisini-tercih-ederdiniz
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.