Sahnelenecek tiyatro eseri sıkıntısı çeken varsa üzerinde çalışılacak metni işte buraya yazıyoruz!
Yıl; 1989... Sovyetler Birliği dağılmakta, komünist rejimler çökmekte. SSCB'nin peyk devletlerinden biri de dünkü Osmanlı toprağı Romanya. Başta Komünist Parti Genel Sekreteri Nikolay Çavuşesku bulunmakta. Çavuşesku, 1965'ten beri oradadır. Komünist dünya çatırdıyor ama Romanya ayakta. O arada bazı hürriyet istekleri olsa bile Çavuşesku, bunu bastırma işini karısıyla maiyetindeki bağlılarına bırakarak İran'a ziyarete gider. Birkaç günlük ziyaretten döndüğünde 21 Aralık günü Bükreş meydanındaki mitingdedir. Karşısında on binler vardır. Çavuşesku, mağrur ve kendinden emindir. Hararetli konuşması şiddetli alkışlarla kesilir. Ne var ki kendisi için kaderin kırılma ânı işte tam o sırada yaşanır. Kalabalık içindeki bir yaşlı kadın, kürsüdeki başkana bağırır:
-Yuuh! Alçaak! İn aşağı yalan söylüyorsun!!!
O da ne? Az evvel alkıştan avuçları kızaran kitleye ne oldu? Hiçbir şey; kitle kendine gelmiştir. Sindirilmiş yığınlar, yaşlı kadının cesur çıkışını havada yakalar. Şimdi on binlerin dili aynıdır:
-Yuuh! Alçaak! İn aşağı yalan söylüyorsun!!!
Evet; Çavuşesku mecburen aşağı iner; fakat bir yere çıkar; çıkartılır; darağacına. Hayatı böylece biter... O cesur kadın, yüreği dağlanmış bir ana veya eşti.
Yoksa... On binlerin içinde, o on binlerin avuçlarını patlatırcasına alkışladıkları "ulu önder"i yuhalamak haddine miydi? Ama şu gerçek unutulmamalı, yüreği yanık bir anayı hiçbir tehlike sindiremez...
Yazının devamı için: http://www.turkiyegazetesi.com.tr/rahim-er/581141.aspx
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.