Çağın insanı günübirlik yaşama derdinde... Ve dahi günümüz Müslümanı için de aynı durum söz konusu...
Nerede başlayıp nerede biteceği belli olmayan hayatın akışı anlamsızlık ve amaçsızlık girdabına bizi sürüklüyor... Arzular avareliklere eviriliyor…
Sanki dağınık Müslüman sendromu yaşıyoruz…
Gelişigüzelcilik, rastgelecilik, kendiliğindencilik ‘’saldım çayıra Mevlam kayıra’’cılık geleceğimizi tehdit ediyor...
Plansızlık, projesizlik, perspektifsizlik, programsızlık var olan potansiyelimizi heba ediyor…
Tanımlamadan, zamanlamadan, planlamadan hangi işi tamamlayabiliriz?
Problemlerimizin, pasifliğimizin temel nedenlerinden biri de bir düzen ve disipline giremeyişimiz değil midir?
Bir mücadelemiz olacaksa önce bir sistemimiz, bir hedefimiz olmalı evvel emirde... Kaldı ki biz sistem eleştirisi geleneğinden geliyoruz; peki kendi özelimizde sistemimiz nedir?
Başkasını suçlamadan önce kendi gerçeğimize dönelim... Adil olalım... İlkeli duralım... Gerçekçi davranalım...
Hayatı doğaçlama yaşayan Müslümanların doğruları yankı bulmuyor, duruşları güven vermiyor... Müslümanlığımız günübirlik olunca inandırıcılığımız azalıyor... Umut olamıyoruz... Ufuk sunamıyoruz...
Günübirlik yaşamak mevcutla yetinmektir... Gamsız, tasasız, gayesiz, hedefsiz yaşamı içselleştirmektir...
Daha acısı, ‘günübirlik yaşama’ adeta bir hayat felsefesine dönüşüyor…
Günübirlik Müslümanların sayısı hızla artıyor... Hayatın hayhuyu içerisinde hakikat ıskalanıyor…
Gelişigüzel kullukta kalite kalmıyor…
Devamı: https://www.milatgazetesi.com/yazarlar/gunubirlik-muslumanlik-4315/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.