-Ruzname; Kelime Günlüğü'nden-
Ramazan, fiziki ve ruhi bir temizlenme yaşatıyor. İlk haftada rutine bağlanan zaman akışı, âdeta iç kavgaları ve gürültüyü azaltıyor. Ramazan'ın zaman kurgusuna teslim olmuş kullar, rahmet ümidiyle vuslat yolculuğuna çıkıyor. O takvime gönlüyle bağlamış bir Müslüman, itirazsız tâbi oluyor; uzun-kısa, aç-tok, kolay-zor gibi zıtlıkları dile getirmekten uzak duruyor. Duruyor ki temizlenme ümidinden fışkıran berrak sular istemeden de olsa bulanmasın, beyhude gitmesin…
Bu temizlenme, hem hissî hem de kalbî. Temizlendiği hissi, yaşantısındaki fiziki arınmalarla mümkün olurken “rahmet ve mağfiret ayı” Ramazan'da, af ihtiyacının karşılanacağı ümidini taşıyor kullar. Ramazan'da çokça zikredilen mağfiret, Allah'ın kullarına merhamet ederek onları bağışlaması, günahlarının affetmesi demek. Kullara hediye edilen oruç ayı, vaat edilen odur ki affa kapı aralıyor.
Afv/af;
Sınırlarını hesap edemeyeceğimiz bir teveccühe işaret ediyor.
Kabahati işleyenin, kabahatinin hem kendine hem de kendi dışındakilere vereceği zararı hesap edememesi de buna dâhil. Ki bu hesap dâhilinde olup kasıt içerse, belki affa da layık bulunmayacağından endişe ediyor. Gafletini kabul edip öyle yöneldiğinde, pişmanlık duyduğunda ve bunu hesapsız yaptığında belki ümidi karşılık bulacak…
Fırtınada sağlam bir sığınağa, karamsarlığı dağıtan bir ümide, gafletten arınmaya işaret ediyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.