a. “ölmek ne garip şey anne”Her an- saat-gün- ay- yıl yeni bir ölüm haberi geliyor.Ya da ölümcül hastalığa tutulanların haberleri…Bir gün bizim de haber konusu olacağımızı hatırlayarak…
b. İnsan yaşamı boyunca öle öle ölmeye çalışıyor.
c. İnsanları kim öldürür?
– Başka insanlar – Devletler- Örgütler – İnsanın Kendisi-
Hayvanlar – Bitkiler – Hastalıklar- Engellilikler – Kazalar –
Teknoloji- Alet- Eşyalar – İşler
ve bunların tümüyle beraber Allah öldürüyor.
c. Bedeni ve yaşamı en çok istismar edilen ölülerdir.
Çünkü, ölü savunmasızdır.
Savunması; yaşadıklarıdır.
Ölünün yaşadıklarını ise yaşayanlar çıkarına- anlamına göre yorumlarlar.
d. Ölülerin değeri, yaşamlarının değeri ile orantılıdır.
Değerli yaşamlar… Değerli ölüler…
Değersiz yaşamlar… Değersiz ölüler…
e. Ölümün Fotoğrafı…
Ölüm, hiçbir zaman gündemimizden düşmüyor ve biz ölünceye kadar düşmeyecek.
Her an yeni bir ölüm fotoğrafı gözümüzün önüne düşüyor.
Gözümüzü kapatmaya, görmemezlikten gelmeye, hakkımız ve imkanımız yok.
Ölümün fotoğrafı- resmi dinimizi- şuurumuzu- duygularımızı- düşüncelerimizi- ideolojilerimizi etkiliyor.
f. Türkler, Araplar, Amerikalılar veya Kürtler ölmüyor!
İnsan ölüyor!
İnsanlık ölüyor!
g. Kaz toprağı…
Hazırla mezarı…
Tüm ölü; düşüncelerini, anlayışlarını, tasavvurlarını, çabalarını…
Göm mezara…
h. Dün’ü unuttun! Şimdi’yi bilmiyorsun! O zaman Yarın ne yapacaksın?
ı. Zamanın Değerinin Anlaşıldığı An’lar…
1- Ölüm anı… 2- Askerlik… 3- Hastahane… 4- Hapishane… 5- Sınavlar… 6- Yarışmalar… 7- Maçlar… 8- Savaş… 9- Yolculuklar… 10-…
i. Ölülere Sorular:
1- Sizi kim ve neden öldürdü?
2- Ölmeyi siz mi istediniz?
3- Uğrunda ölmek istediğiniz ile bulduğunuz aynı mı?
4- Öldükten sonra hayat nasıl?
5- Ölmeden önce söylemek isteyipte söyleyemediğiniz şey neydi?
6- Dünyaya geri gelmek istiyor musunuz?
7- Ölüm mü güzel, yaşamak mı güzel?
8- Sizi öldürenlerle karşılaştığınızda ne yapıyorsunuz?
Söyleyin Ey Ölüler!
Biz ölümlüler, ölümü anlayamadık.
Ölümü anlamadan da hakikati bulamayacağız.
j. Ölecek çocuklar kimler?
Söyleyin; Anadolu ve Ortadoğu Analarına…
Ölecek çocuklar doğursunlar!
Çünkü; Anadolu ve Ortadoğu’da insanları; Oyun için öldürüyorlar! Plan için öldürüyorlar! Toplumsal eğitim için öldürüyorlar! Egemenler için öldürüyorlar! Örgütler için öldürüyorlar! Ölmek için öldürüyorlar!
Söyleyin; Anadolu ve Ortadoğulu annelere; Çocuklarına sahip çıksınlar!
Ne devletler, Ne örgütler, Çocuklarını öldürmekten vazgeçmeyecekler!
k. Öldükten sonra uyumaya çok vaktimiz olacak.
Şimdi yaşama- dua- okuma- ibadet vaktidir.
l. Bu dünyada yapmak istediğimiz bir şey kalmışsa, yaşamak için bir sebebimiz var demektir.
m. Şşşşşşşşt! Sessiz olun. Ölüler uyuyor.
n. Hayat; doğum ve ölüm arasında kurulan Sırat köprüsünde- yolunda geçen yolculuğun adıdır.
o. Ölüm; insanın aklına hep başkası için gelir. Kendisinden uzak olmasını ister.
İnsanların vatan, din, toprak, millet, ideoloji için ölmesini isteyen ve gerekliliğini savunan liderler, kahramanlar, önderler bu ölümü kendisi ve çevresi için istemez.
Analar hep ölecek çocuklar doğursun isterler ama kendisi ve çocuklarını bu ölümün hep uzağında yaşatmaya çalışırlar.
ö. Unutma!
Bu dünyada…
Unutulacaksın…
Unutulacaksın bir gün…
Unutacaklar seni…
Tüm hatıralarınla toprağa gömüleceksin…
Ama bir gün…
Ahirette…
Unuttukların, hatırlatılacak sana birer birer, an be an…
Seni unutanlar, hatırlatacak tek tek…
O zaman Unutma!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.