Film Festivallerinde terör destekçilerinin ve sanatçı görünümlü Türkiye düşmanlarının bu memleketin temel değerlerine yönelik meydan okuması devam ediyor.
Sinema camiası ne acıdır ki bu çapulculara teslim edilmiş durumda.
Vatan hainliğini ustalıkla yapan bu güruhun filmleri maalesef her mecrada kendisine kolayca yer bulup organize bir şekilde ödüllendiriliyor.
Onlar da çıktıkları her kürsüde bu görevlendirmenin ve ödüllendirmenin diyetini ödemek için, içlerinde milletimize ve devletimize ait ne kadar kin varsa hepsini profesyonel bir şekilde üzerimize kusuyor.
Her festival politiktir
Dünyada ve Türkiye’de düzenlenen festivallerin politik bir organizasyon olduğunu bilmeyen yoktur.
Kültürün küresel düzlemdeki hâkimi kimse her ülkede onların borusu öter.
Boruyu elinde tutanın hangi ülkenin kimliğini taşıdığının bir anlamı yoktur.
O boruyu bazen bir Hintlinin bazen bir Arap’ın bazen bir Türk’ün bazen de bir Afrikalının eline verirler.
Boru sahibi bellidir.
Türkiye’nin en muhafazakâr şehrinde, en muhafazakâr yöneticilerinin parasını vererek yaptığı festivalde dahi onların istedikleri filmler oynar.
Milliyetçi muhafazakâr kimliğiyle öne çıkan şehrin salonlarında LGBT filmleri, terörü meşru bir mücadele gibi gösteren yapımlar yer alır.
Safi zihinlere ve tertemiz dimağlara bolca yüklemeler yapılır.
Türkiye’de Türkün inancına, geleneğine, âdetine aykırı ne varsa bu ülkenin çocuklarına izlettirilir.
Şapkayı önümüze koyup düşünmek vaktidir!
Yerlilik ve millilik iddiasında bulunan bizlerin şapkayı önümüze koyması gerekir, diyeceğim ama kafamızda şapka bile yok.
Bir ülkenin sinema salonlarında ve tiyatro sahnelerinde ne oynatılıyor ne izlettiriliyorsa o ülke ondan ibarettir.
Sinemanın sinemadan ibaret olmadığını söylemek için bile çok geç artık.
Geçtiğimiz yıllarda Türkiye’nin ilk ve en uzun ömürlü festivali Antalya Film festivalinde bu yıl Ulusal Film yarışması kaldırıldı.
Bu ne demek? Türkiye’nin bir şehrinde düzenlenen, görünürde Türklerin düzenlediği sinema festivalinde Türk filmlerine yer yok demek.
Akdeniz’de Ege’de Kıbrıs’ta Karabağ’da verdiğimiz mücadele neyse sinema sahasındaki mücadele de odur.
Sinema cephesinde bahtımıza neden hep şanlı mağlubiyetler düşüyor, diye devletlilerin en azından bundan sonrası için düşünmesi gerekir.
Sinsi işgal!
Devamı: https://www.haber7.com/yazarlar/mahmut-biyikli/3273556-teroru-alkislayan-sinemacilar
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.