Felsefi derinlikte ilerleyen bakış açılarıyla insanın başka diğer yolculuklarına odaklanıldığında cenneti terk etmek zorunda kalıp dünya yüzeyine ayak basan insanın hikâyesinde de sayısız ima ve anlama ulaşmak mümkündür.
Göç hep var ve hemen her birimiz sürekli yer değiştiren yapımızla bu trafiğin bir parçası durumundayız. Bir hâlden başka bir hâle geçişle başlayan, fiziki yer değiştirmeler, dahil olduğumuz buutlardan kopmalar, bir menzilden başka bir menzile yönelmeler hep bizim insani hareketliliğimizin parçası. Gitmek her zaman metazori olmaz bazen de ayrılmak bir zarif tutkunun, derin bir özlemin hatta belki de fantastik bir hevesin parçası olmuştur.
Her durumda bizi yerimizden eden şeylerle karşı karşıyayızdır. Bazen ayrılmak ya da çekip gitmek tek başına bizim kendi ihtiyarımızın bir parçası değildir. İrademizi kullanmak durumunda olduğumuzda tercihlerimiz tabii ki belirleyicidir. Oysa bazen de biz pekâlâ bir akıntıya uymuş ona kürek çekiyor olabiliriz, bir dalgaya kendimizi kaptırmış ya da etraftaki hava bizi bütün farklılıklarımıza rağmen alıp içine katmış olabilir.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/cunku-yol-mutemadiyen-ogretir-makale,123.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.