Kendisini zorlayan bir çağa girdi insan. İlginç olan bu çağı kendisinin gerçekleştirdiğini hatta yarattığını zannetmesi! İnsan bir kere kendini büyük görmeye görsün, küçük dağları ben yarattım, büyükler de elimden geçti havasına girer hemen. Samiri de öyle demişti: “Ben gördüm, ben buldum, ben yaptım”. Sonuç: “Lâ misâs. Yani bana dokunmayın”. İnsandan kopmave yalnızlığa mahkûm olma, toplumdan uzaklaşma hali. Modern insan buna doğru mu gidiyor acaba?
Ama ümitsizlik yok. Yeter ki, İblis’in kibri ve kendini beğenmişliği ile Samiri’nin ne oldum delisi olma hallerine düşülmesin. Sorun çok ama umut kapısı her daim açık. Yakîn denilen ölüm gelmeden önce uyanık olmak ve yararlanmak kaydıyla…
Dijital çağda insanoğlunun karşılaştığı sorunlar aşılamayacak ve çözüme kavuşturulmayacak cinsten değil. Çünkü Yüce Allah insanı bütün bunları aşabilecek bir donanımda yaratmış. Bu dünya bir yarış alanı olduğuna göre her dönemde farklı sorunlarla ve engellerle karşılaşılması zaten beklenen bir durum.
Bugünün belki de en temel sorunu gelişen iletişim araçlarıyla herkesin her sorundan haberdar olması, her sorundan bir şekilde etkilenmesi, hatta sorunun bir parçası haline gelmesi.
Her ne kadar son derece akıllı cihazlar geliştirilmiş olsa da, insan aklını ve iradesini tamamıyla devre dışı bırakacak boyutta bir cihazın varlığı söz konusu değil. Çünkü bu araçlar insan tarafından tasarlanmış ve üretilmişolmasının yanında hem kullanılması hem de tüketilmesi tamamıyla insana bağlı ve ona yönelik.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.