Haberi gazetelerden okuyunca, yeni bir başbakanlık binasının yapılmasının hangi kabuller çerçevesinde tasarlandığını düşünmeden edemedim.
Başlıkta, başbakanlığın “Beyaz Saray”  (ABD)  modeline göre inşaa edileceği belirtiliyor. (Herhalde mimarî olarak  değil, fonksiyon olarak Beyaz Saray model alınacaktır.)
Türkiye’nin “en iyi korunan”, “en güvenli” kamu kurumlarından biri olacağı haberin başında yer alıyor. 
Haberde, yeni hizmet binasının Selçuklu mimarisinin izlerini taşıyacağı da ifade ediliyor. 
Ve nihayet, yeni yapılar grubundan “kampüs” olarak söz ediliyor... Velhasıl, bir alaşım, bir halita gözler önüne geliyor. 
Sonundan  başlayalım: Kampüs, dilimize şehir dışında inşaa edilen üniversitelerin  bir hediyesi. Latince asıllı bu kelimenin “kamp”tan türetildiğini  söylersek, asıl anlamına yaklaşabiliriz. Kamp, yani “ordugâh”! Kampüs  esasen garnizon veya açık arazide kurulan kışla anlamı taşıyor.  1950’lere kadar sadece askerî anlamı ile kullanılan kelime, ABD’de  Princeton üniversitesi tarafından bugün bizde de câri olan mânası ile  kullanılmış ve zamanla yaygınlaşmış. 
Türkçenin “kampüs”e ihtiyacı  var mı? Dil Kurumu da bir zamanlar böyle düşünmüş olmalı ki, “yerleşke”  kelimesini icad etmiş. Buna tam tabiriyle “uydurmuş” dememiz gerekiyor.  “Yer” köküne, -leşke eki getirilerek yapılan bu kelimede, asıl mesele  ekte.
Türkçede böyle leş-ke/laş-ka eki taşıyan kelimeleri arıyoruz,  ama pek bulamıyoruz. O zaman “türkçede ya böyle bir ek yok ya da işlek  bir ek değil” diyoruz.
Dil Kurumu’nunki her zamanki “ben yaptım oldu” mantığı!
Şimdi  Türkiye’de üniversiteler ikiye ayrılıyor: Kampüsler ve yerleşkeler!  Üniversite binalarının toplu adlandırmasını, tarihimizden aramak daha  doğru olmaz mıydı? En köklü üniversitemiz olan İstanbul Üniversitesi  kuruluş yılı olarak Fatih medresesini alıyor. Dolayısıyla, ad belli:  Külliye!
Eğitim-öğretim amaçlı yapıların tamamı, bu kelime ile ifade  edilebilir. Esasen, külliyelere önce “imaret” denirdi. Mimarî yapılar  topluluğu böyle adlandırılır. Tabiî kelimenin “mamurluk, bayındırlık”  anlamı da var. İmaret kelimesi zamanla, imaret içinde yer alan aşhaneyi,  yoksul aşhanelerini ifade eden bir anlam kazanmış ve bu yüzden  “külliye” tercih edilmeye başlanmıştır. Bu arada, “manzume” kelimesinin  de aynı anlamda kullanılabileceğini hatırlatalım. “Manzume”, bir bütün  meydana getirmek üzere bir araya toplanan şeylerin tamamı, demek. 
Bu  isimlendirme meselesinden sonra “Ankara’da (80 yıl içinde) bu kaçıncı  başbakanlık binası” sorusunu sormak durumundayız. Hâlâ ayakta duran üç  başbakanlık binası var. Birincisi, tarihî vilayet binasının karşısında,  uzun zaman Maliye Bakanlığı olarak kullanılan bina. İkincisi, yine uzun  süre Sayıştay olarak kullanılan ve şimdi Kültür Bakanlığı’na geçen  Ulus’ta ilk Meclis’in altındaki yapı.
Üçüncüsü de halen kullanılan  Kızılay’daki yapılar topluluğu... Bu arada, onun beş yüz metre kadar  batısında bulunan DPT binasının da aynı maksatla kullanıldığını  hatırlatalım. 
Bu yapıların hiçbiri caddeden, sokaktan yalıtılmış  binalar değil. Halkın yolu katedip, kaldırımı çıkıp ulaşabileceği  cinsten yapılar. Bir aralar, Bülent Ecevit’in son başbakanlığında,  başbakanlığın bulunduğu sokak, yaya ve araç trafiğine kapatılmıştı.  AK-Parti iktidara geldikten sonra, yapılan ilk işlerden biri, şehrin  sokağını, halka ve araçlarına açmak oldu. Elbette kontrollü olarak.
Birleşik  Kırallığın, yani İngiltere’nin başbakanlık binası, bir cadde  üzerindedir ve yanılmıyorsan, Downing Sokağı 10 numara olarak bilinir;  kim bilir kaç yüzyıldır. İngilizlerin parlamentosu da her halde 400  yıllık filandır. Milletvekilleri bugün sığmamakla beraber,  genişletilmesi veya yeni bir bina yapılması düşünülmemektedir. 
Ya ABD’nin Beyaz Saray’ı kaç yüz yıllık? O da üç yüz yılı bulan bir geçmişe sahip.
Bunlara  bakarak, habire meclis binaları, bakanlık binaları, başbakanlık  binaları yapmanın ne anlama geldiği üzerinde de düşünmemiz gerekir. 
İki  Almanya birleşince, Başkent Berlin’e taşındı ve orada yeni bir  başbakanlık binası yapıldı. Tarihî yapılar arasında, “ben varım”  demeyen, modern tarzda, sade fakat iddialı bir başbakanlık binası! Tabii  ünlü mimarların elinden çıkmış. 
İşi sadeliğe getirdik. “Yeni  binanın güvenliği yanında ihtişamı da ihmal edilmemiş olmalıdır”, diye  düşündüğümüzden. Bina için “Selçuklu mimarisinin izlerini taşıyacağı”  ifadesinden bunu çıkarabiliriz. 
(Yarın devam edeceğiz)
11.01.2012 Yeni Akit

























Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.