Ömer’in Kalbi

Ömer'in kalbi aşktan ölüme mi gidiyordu yoksa ölümden aşka mı dönüyordu?

Belki de Ömer'in kalbinde ölüm yere uzanıp yatmış uçsuz bucaksız yeryüzüdür Çehov'un bozkır öykülerinde fırlamış, aşk gökyüzünde taht kurmuş Zümrüdü Anka kuşudur sıradaki yeni kurbanlarını seyreden. Belki de aşk ve ölüm aynı şarkıyı okuyordur Ömer'in kalbinde; fakat hiçbir şeyden haberi yoktur Ömer'in. Ölüm geldiği gibi bitirecektir her şeyi, aşk kör bir ustura ile meydan okuyacaktır her şeye.

Ömer'in kalbinde kim gider kim kalır, hiç belli olmaz. İrade ve atalet hep iç içedir. İrade Platon'un tedrisi rahlesinden geçmiştir, atalet Oblomov'un yastığının altından çıkagelmiştir. Ömer'in kalbinde Platon ve Oblomov'un ezeli ve ebedi savaşı başlamıştır. Platon hep yüzünü iradenin aydınlığına çevirmeye çalışırken, Oblomov ısrarla ve inatla ataletin karanlığına kök salmaya çalışır. Platon'un Ömer'in kalbini mağaradan çıkarmaya çalışırken, Oblomov Ömer'in kalbini mağaranın kör karanlığında tutmaya uğraşır. Ömer'in kalbindeki Gri Kuş kanat çırpıp durur. Bir kanadı kırıktır gri kuşun, bir kanadı gökyüzüne doğru çırpınıp durmaktadır.

Ömer'in kalbinde güçler savaşı başlamıştır yine. Bir yanda Hürmüz, diğer yanda Ehrimen… Hürmüz İyiliğin Türküsü'nü okur, Ehrimen Kötülüğün Şarkısı'na kulak kesilir. Ömer yerinde durmaz, gider gelir. Giderken de gelirken de bir başkasıdır. Giderken de gelirken de hiç kendisi olamamıştır. Ömer'in kalbinde iyilik meydan bulur her daim kendine, kötülük de bir yol bulur yandaşlarına. Düşer kalkar Ömer, Hürmüz ve Ehrimen ile. İyiliğin Türküsü'nü kalbine indirmeye çalışırken Ömer, Kötülüğün Şarkısı'na tutunur bütün bir bildikleriyle bilmedikleriyle. Yağmur yağar Ömer'in kalbine. Benzemiyordur yağan yağmur ne Hürmüz'ün iyilik saçan gücüne ne de Ehrimen'in kötülük timsali sebebine.

Ömer'in kalbinde Gelip Geçici Atlılar ile Sonsuzluk Müdavimi Süvariler aynı anda gözükürlar, aynı ayda yola çıkarlar. Değişen ve dönüşen dünyaya bir çağrıdır Gelip Geçici Atlılar, hep yerinde kalan hiç değişmeyen ahret yurduna bir davetiyedir Sonsuzluk Müdavimi Süvariler. Ömer'in kalbi tam ortasından ikiye bölünmüştür. Bir tarafı kan ağlamaktadır, bir tarafı yeni baharlar doğurmaktadır. Bir tarafı taş çıkarmaktadır içinin derinliklerinde, bir tarafı taşa tutmaktadır içindeki şeytanları. Ömer bilir içindeki şeytanı, güç yetiremez ama. Belki Gelip Geçici Atlılar her yerdedir, içimizin her bir coğrafyasını esir almışlardır. Bilir Ömer ve sadece düşünüp durur gelecek güzel günleri. Asılı durur gelecek güzel günlerin düşü, Sonsuzluk Müdavimi Süvarilerin heybesinde.

Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/omerin-kalbi-k5179.html