• İstanbul 14 °C
  • Ankara 17 °C

Kötü Vicdan

Kötü Vicdan
Yangın dağılmaya başladı. Mukaddes bir coğrafyada başlayıp diğer kutsal yerleri kavurarak devam ediyor. Her gün yeni bir yıkım her gün daha garip bir sessiz çığlıkla filler tepişiyor…

 Kim daha haklı ya da haklı kimse var mı bilmiyordu. İnsanı yaşatmayanın haklılığını ispatı ne kadar mümkün olabilirdi? Hangi mazlumun kanına girmek meşru sayılmalıydı?

Zihninde cevapsız ama aslında cevabı kendinde olan sorular şöyle dursun; bir ses duydu aniden. Uğultudan farklı, bağırmaya benzer; birden korkulu bir filmin içinde buldu kendini. Hayat üçgenini; çök, kapan, tutun yöntemini diğer bazı “hayat kurtarıcı” ilk yardım uygulamalarını geçirdi gözlerinin önünden… Hiçbiri bu amansız zelzeleye çare olacak gibi değildi. Savruldu, koltuğun karşısındaki duvara çarptı. Saadetli bir vakit olsa kısacık denebilecek bir süre sonra salondaki parkelerin kabardığını gördü. Neden sonra o korkunç uğultu kesildi ve göz gözü görmez oldu…

İşte şimdi caddenin iki yanına sıralı binalardan kopan feryatlar işitiliyordu. Ayakta kalmayı başarmış birkaç binada yaşayan insanlar kendilerini sokağa atmış neler olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. Birkaç dakika önce Kenan Eli’nde büyüyen yangınla ilgili derin düşüncelere dalan adam şimdi, saniyeler içinde yerle yeksan olan şehrinde yaşadıklarının şokunu atlatmaya çalışıyordu. Kendisi de evden nasıl çıktığını ve bu insanların arasına nasıl geldiğini hatırlamıyordu.

Bu haber toplam 200 defa okunmuştur
  • Yorumlar 0
    UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
    Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
    Bu habere henüz yorum eklenmemiştir.
Diğer Haberler
Tüm Hakları Saklıdır © 2012 Türkiye Yazarlar Birliği | İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz. Sitede yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.
Tel : 0312 232 05 71 - 72 | Faks : 0312 232 05 71-72 | Haber Scripti: CM Bilişim