Herkesin elinde bir telefon, her şeyini kaydediyor ve sosyal medya platformlarının hepsinde gösteriyor. Göstermek, çağın tutkusu. Gösterilmeyen şey yok sayılıyor. Var sayılmak için göstermen gerekiyor. Gezdiğin yerleri, yemek yediğin lokantayı, bir çay içimi sohbet ettiğin dostlarını, yediğin yemekleri; seyrettiğin denizi, dağı, ovayı… Göstermek hastalığı o kadar ileri gidiyor ki dışarıdakiler bitince kendi bedenine dadanıyor günümüz insanı. Görülmedik bir yer kalmasın… Kendi âilevî münâsebetleri, oğlunun-kızının ilişkileri… Hepsi “göstermelik” malzemeler arasında. Öyle ki göstermezse çıldıracak zamâne insanı.
Gösterme çılgınlığını besleyen en mühim kanallardan olan gündüz kuşağı programlarına bakınız. Kimin eli kimin cebinde belli değil. 6 kocaya vardığını kırıta sırıta anlatan kadınlar, üvey annesiyle evlenen gençler, evinden-âilesinden kaçmış, kadın mafyası eline düşmüş uyuşturucu mübtelâsı genç kızlar, babasına-annesine bir düşmanmış gibi bağırıp çağıran evlatlar, evlenmek isteyen yaşlıları dolandırmak için kucaktan kucağa atılan kadınlar… Ve bunlardan daha fazlasını her gün yayan korkunç bir sosyal medya gerçeği… Normal bir insanın hayâline sığdıramayacağı günahlar vak’a-i âdiyeden olmuş artık.
Yazının devamı için:https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ahmet-talib-celen/gosteri-cagi-50508.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.