Dün 1 Mayıs idi. Mustafa Kemal döneminde bırakın Taksim’de, Türkiye’nin hiçbir yerinde kutlanmasına izin verilmeyen, daha doğrusu o dönemde bir yıllığına onay çıkan, sonrasında yasaklanan İşçi Bayramı..
Şimdi 81 ilimizde etkinlikler düzenlenebiliyor. Sadece İstanbul’un Taksim meydanında, “Burada zaten iktidar partisi de miting düzenleyemiyor. Hani sizin ‘Diktatör’ dediğiniz Tayyip Erdoğan var ya. O da Taksim’de miting düzenleyemiyor.. Ya Yenikapı’da, ya Atatürk Havalimanı’nda mitinglerini düzenliyor” gerekçesi de gösterilerek, “Taksim’de olmaz” deniliyor.
Ama bir avuç kutlu ve putlu azınlık, şımarık çikolata çocukları gibi “İlla da illa Taksim” diye diretiyor..
Halbuki, “Sendika temsilcileri, Taksim’e girebilir, çelenk de koyabilirler” diye sembolik anmalara izin verileceği de belirtilmişti. Nitekim Taksim anıtına çelenk koyanlar da oldu. HAK İş, Filistin bayraklı kutlama çelengi ile günün en anlamlı mesajını da verdi..
Ama 1977’de yaşanılan travmayı tekrarlama ve üzerinden istismara kalkışmak için..
“Taksim de Taksim” dediler, durdular..
Yıllardır böyle idi..
Bu yıl da böyle oldu..
Tüm dünya ile birlikte, canlı olarak seyrettik ki..
Polislere, ellerindeki sopalarla, taşlarla vuranlar. Yoruldukça geri çekiliyor, yerlerine diğer göstericiler geliyor, onlar da yorulunca, tekrar öncekiler saldırıyor..
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.