Artık o milletindir. Zaten o milletin eseridir, milletin malıdır. Ben yalnız gördüğümü yazdım” ifadeleri ise millet ruhunun bu destanın yazılmasındaki ana unsur olduğuna vurgu yapar.
İstiklâl Marşının kabulünün üzerinden 100 yıl geçti. Fakat daha dün yazılmış gibi diri ve kuşatıcı bir heyecanla milleti kucaklamaya devam ediyor. Hiçbir milletin böylesine sağlam, derin, böylesine kuşatıcı, sarsıcı bir marşı yoktur. Hangi ülkeye, hangi millete bakarsanız bakın İstiklal Marşının mana âlemine yaklaşabilen ikinci bir metin bulamazsınız. Çünkü İstiklal Marşı cephelerde bedeli kan ödenerek yazılmış yeryüzündeki tek hakiki milli marştır. O’nu yazan Akif’in dediği gibi bu milletin ta kendisidir. Akif bunu ilahi bir ilhamla ve muhteşem bir üslupla kaleme almıştır. İstiklal Marşı bugün itibariyle de milletimizin tutunduğu dal, varlığımızı yoğuran maya, hakikate açılan kapıdır. “Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.” mısrası 15 Temmuz’u selamlar. “Bu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli /Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli” mısraları ezanı aslına döndüren Menderes’i selamlar. “Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım/Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!” mısraları Kıbrıs şehitlerimizi selamlar. “Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar/Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar?” mısraları emperyalizme boyun eğmeyen milletimizi selamlar. “Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın…/ Kim bilir, belki yarın… belki yarından da yakın” mısraları ise bugünümüzü ve yarınımızı selamlar.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.