Esasında beraet olmadan velayet olmaz. Beraet imanın olmaz ise olmaz şartıdır. Kelime-i tevhidin nefiy bölümüdür.
Bu önemli nedenine binaen Hazreti İbrahim aleyhis selam, Kur’an’ın beyanına göre müşrik babasından, (bkz. Tevbe, 9/ 114.) şirk toplumundan, zulmü ile maruf Nemrut’tan, (Bkz. Bakara, 2/ 258.) Yahudilik ve Hristiyanlığın kendine izafe edilmesinden beraet etmiştir. Kitap ehli kendilerini ona izafe etmişler ama Yüce Allah bu izafeyi iftira sayıp şu ayette kabul etmediğini bildirmiştir:
“İbrahim ne Yahudi, ne Hristiyan idi. Fakat hakka ve tevhide yönelen İslâm’ı yaşayan bir Müslümandı. Hiçbir zaman (ilâhlığında, otoritesinde, mülkünde, tasarruflarında) Allah’a ortak koşan, (gizli şirki yaşayan, başka otoriteler de kabul eden) müşriklerden olmadı.” (Al-i İmran3/67)
Çünkü Yahudilik ve Hristiyanlık insanların Hazreti Musa ve Hazreti İsa’nın getirdiği hak dinden; tevhidi çizgiden ayrıldıktan sonra ortaya çıkardıkları bidat dinlerdir. Her ikisi de muharreftir.
Kompleksli yaklaşımlar
Kur’an-ı Kerim ve Sünnet din konusunda bir sınıflama yapmıştır. Naslarda kullanılan tahrif, tebdil, guluvv (aşırılık), ketm (hükümleri saklamak), irtidat, nifak, dini değerlerle alay, zulüm, ayetlerin bir kısmına inanıp bir kısmını inkâr, ayetleri satmak gibi ifadeler, yapılan din tasnifiyle ilgili anahtar kavram ve kelimelerdir.
Devamı: https://irfandunyamiz.com/misyoner-etkili-din-tasnifi-ibrahimi-din-yalani-dr-mehmet-surmeli/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.