2005 yılında kaybettiğimiz amcam Nihat Armağan önce merhum Salih Özcan’ın Hilal Yayınları’nda çalışmış, ardından kendi yayınevi olan Fikir Yayınları’nı kurmuş, İslam dünyasından birçok eseri Türkçeye kazandırmıştı. Bana da ondan bulaştı herhalde ki İstanbul’a adım attığımdan beri yayıncılığın odağı olan Cağaloğlu’ndan uzak kalmadım. Risale, İnsan, İz ve Ketebe gibi yayınevlerinde yüzlerce kitabın neşrine vesile oldum.
Bu eserlerden birinin hikâyesi benim için ilginçliğini hâlâ muhafaza etmektedir.
Yıl 2002 veya 2003 olmalı. Neredeyse çeyrek asır geçmiş üzerinden.
Geçen Şubat ayında vefat eden Alev Alatlı’yı evinde ziyaret etmiştim. Son yıllarında Cemil Meriç’in yanına gidip geldiğini, hatta konuşturup ses kaydı aldığını Ümit Meriç hocamdan duymuştum ama kendisine bir vasiyeti olduğunu bilmiyordum. Bu görüşmemizde bana Cemil Meriç’in sağlığındayken kendisine tercüme etmesi için verdiği İngilizce bir kitabı göstermiş, hatta bir süre aradıktan sonra bir dolabın alt gözünden içi el yazısıyla yazılmış beyaz kâğıtlarla dolu bir dosyayı çıkarıp teslim etmişti. Bu, L. Carl Brown’ın The Surest Path adlı kitabının başlanmış ama bitirilememiş bir tercümesiydi.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.