Diyarbakır’da restorasyonu tamamlanarak Sezai Karakoç Kültür ve Edebiyat Evi’ne dönüştürülen Şehzadeler Konağı, Sezai Karakoç’un doğum gününde açıldı. Bu yazıda, Diyarbakır gezimizi anlatıp, bir takım izlenimlerimi, şehir, şair ve şiir ilişkisine dair düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.
Her şeyden önce Diyarbakır, şiire değer vermekte, yetiştirdiği şairlere sahip çıkmaktadır. Diyarbakır doğumlu yazar Ziya Gökalp ve iki şairin, Cahit Sıtkı Tarancı ve Ahmet Arif’in hatıralarını yaşatmak için üç müze açmıştır. Sezai Karakoç için de kültür ve edebiyat evi açılmıştır.
Şehir kültürü, sanat felsefesini, estetik zevki, poetikayı, şiir tekniğini, şiir geleneğini üreten ortamıyla bir toplumsal bilinç biçimi olarak asli unsurdur. Şiirin bir şehirde sanat olarak ortaya çıkması, düşünce, kültür, teknoloji ve eğitimi gelenek haline getiren şehirde, bir şehir kültürünün oluşmasına, medeniyet oluşumuna denk gelir. Şiir, şehir kültürüne ait olmakla kalmaz, şehir de şiirin ait olduğu kültür ve medeniyete ait bir yapılanma olarak ortaya çıkar; zira şiir de şehir de kültür ve medeniyeti oluşturan unsurlardır. Eğer bir şehrin kültüründe şiir yer alamamışsa, henüz orası şehir olma sürecini tamamlamamış, bilinci ve hafızası olgunlaşmamış demektir. Şehir, kültür, sanat ve şiir için ne kadar gerekliyse, şiir de şehir kültürünün tamamlanması açısından o kadar gereklidir. Dolayısıyla medeniyetin kurucu unsurları arasında yer alan dil ve şiir, sanatta somutlaşan toplumsal bilinci de aşan bir içeriğe, bir sese sahiptir.
Devamı: https://www.haber7.com/yazarlar/mustafa-yurekli/3386074-sezai-karakoc-kultur-ve-edebiyat-evi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.