Bölge gerilimden gerilime koşuyor. Bu gerilimlerin merkezinde şüphesiz İsrail var. İsrail merkezli gerilim hattı hiç soğumuyor. Bu gerilimler nedeniyle iki defa İntifada yaşandı. İkinci İntifadanın iki nedeni vardı. Arafat’la anlaşamayan Ehud Barak’ın ‘benden sonra tufan’ yaklaşımını benimsemesiyle siyasi buldozer Ariel Şaron’u Harem-i Şerif’e dalmasıydı. İkinci neden de gerilim üzerinden siyasi çıkışını yapmak isteyen Ariel Şaron’un buna teşne oluşu idi. ikinci İntifadanın fitilini tetikleyen husus, bin polis eşliğinde Şoron’un 28 Eylül 2000 tarihinde Harem-i Şerif’i basmasıdır. İkinci İntifada yaklaşık 2005 yılına kadar devam etmiştir. Zaman zaman üçüncü intifadanın ayak sesleri duyulsa da bu sesler kuvveden fiile çıkamamıştır. Üçüncü intifadanın şartlarının olup oluşmadığı sorulmakta ve yeni bir intifada beklentisi dile getirilmektedir. Bununla birlikte Ramallah yönetimi üçüncü bir intifadaya yanaşmamaktadır. Zira zamanla çıkarları gereği İsrail’deki kurulu düzenin bir parçası haline gelmiştir. Şaşırtıcı bir biçimde Mahmut Abbas İsrail’e üçüncü intifadanın olmayacağını taahhüt etmekte ve Arafat’ın zehirlenmesi sorumluluğundan da İsrail’i azat emektedir. Bu nedenle bugün Filistin’i yönetenlerin derdi Filistin olmayıp kendi varlıkları ve koltuklarıdır. Ama İsrail’in sefihleri ve çılgınları boş durmuyor. Tahrik üzerine tahrik yapıyorlar. Özellikle Arap dünyasının iktidar tutkunu kendi akılsızları veya sefihleri nedeniyle akıl tutulması geçirmesi ve kendi iç sorunlarına gömülmesi sonucu, İsrail tarafının çılgınları Mescid-i Aksa’nın statüsünü oldu bitti ile değiştirme derdine düşmüştür.
Yazının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/mustafa-ozcan/19943/kendini-kursunlattiran-haham-
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.