Hayata bakışımın her zaman romantik düzeyde seyretmediğini öncelikle belirteyim. Romantiklik, kötü bir şey midir? Hayır değildir. Hayatın içerisinde olması gereken benim bir parçam diye düşünürüm romantikliği. Meselâ; eşinizle ilişkinizin romantik ve reel boyutları vardır. İkisi de evlilik ve ailenin sürdürülmesi için gereklidir. Tamamen romantik ergen aşkları “geçim kaygısı”nı düşünmediği için, her şeyi geçime indirgeyen de hayatın romantik boyutunu ihmal ettiği için sorunludurlar.
Fakat burada romantikliği başka bir bağlamda kullanmak istiyorum. O da, hayatın realitesini atlayacak derecede hayata romantik bir bakıştır. Abdulkadir Es-Sufi gibi bazı yazarların Batı algılarında ve tepkilerinde böyle bir boyut vardır. Yalnız böyle bir bakışın, insanın hayata bakışı ve felsefesine hiçbir katkısı olmadığı gibi bir yargı içinde de değilim. Çünkü aksi bir tavır, varolan herşeyi olumlamaya doğru götürür. Nihayetinde bugün olan biten hadise de budur.
Yazının devamı için: http://www.milatgazetesi.com/SARAYIN-CAGRISTIRDIKLARI/63928#.VHbhU4usVyQ
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.