Neden ve niçin Yazıyoruz?

Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi.

Yazdığımız sanal ortamda absurd paylaşım, salgın virus misali dolaşıp duruyor.

Bilgilerin paylaşımından söz edilmekte.

Bir telaş ve bir telaş ki sorulmaya.

Telefonu bozulan ilan edip durur.

Hastahanede serum takan sağlığını gündeme getirir.

Hapşıran, dua bekler.

Ayağını inciten, karesini yayınlar.

Doğum günü olan, 24 saat tebrikleri-beğenileri seyre dalar.

Çay-kahve içen fotoğrafını yayınlar.

Kahvaltı-yemek ayinleri eksiksiz.

Utanmadan ve sıkılmadan el-âleme çirkin laflar yetiştiren yetiştirene.

....

Sanal ortamda paylaştıklarının kimilerince görüleceğini duyanlar, bundan rahatsız.

Zaten görülüyor!..

Oyuncağı elinden alınan, emziği ağzından alınan çocuk misali koca koca adamlar, uyarı üstüne uyarıda bulunuyor: Yarın Son Gün!..

Allah'ın emrine itaatten daha mühim bir durum, çok çok üstünde.

Çıkarsınız, sanal alem çapsızlığından.

İçtiğiniz sigara görünmeyecek!..

Yediğiniz etli yemekleri kimse görmeyecek!..

Yazdığınız abuk-subuk açıklamalarınız kesilecek!...

.....

Bilmeyen çok önemli bir durum sanır.

facebook açıklayacakmış...

Sorumluluk büyükmüş...

Bilmeyen memleket meselesi sanır.

Hangi akıllı bu iletiyi-paylaşımı sanal ortama aktarmış ise tebrik etmek lazım.

Kişi, kendi paylaşımını olması gerekenin dışında yapıyorsa ve sorumluluk almıyorsa sızlanmasının ne gereği var?

Kişi yazdığından sorumlu tutulmak istemiyorsa yazmaz.

Bu gün yüzlerce ismi, sadece bu paylaşımı yaptıkları için sildim.

el-insâf!.,

Şimdi böcek, kuş, hayvan fotoğrafları paylaşın!..

Yemek tarifleri ideal!..

Sözü olmayanın sanal ortamda yırtma-yapıştırma fotoğraflarla sözlerle varlığını hissettirmesi, kendisinin yalnızlığına işarettir, önemli adam pozisyonunda olduğunu hissettirme duygusundan kaynaklanır.

Sahi biz de mi yazsak, assak bunu sayfamıza: "Yazdıklarımdan ben sorumlu değilim!.."

Tövbe estağfurullah!..