Sistem ve Sitem

Hayata bakarken hepimizin şikâyeti var: Sistem… Sistemden sitem ettiğimiz kadar başka bir meseleden yana şikâyetimiz söz konusu değildir.

Hayata bakış açısını tarihine, inancına, kültürüne, geleneğine dayandırmayan toplumların, medeniyetine sahip çıkması düşünülemez. Kendi medeniyetine sahip çıkmak isteyenlerin kabul görmediği ortada, bu medeniyete saygı duyulduğu ne kadar dile getirilse bile, bunun sözde kaldığını bilenlerden olarak,  kendi medeniyetine sahip çıkmanın ateşle oynamaya eş tutulduğu dönemlerin sıcaklığı etkisini kaybetmiş değil.

Hayatta zorla, tahakkümle dayatılanı kabul etmenin adı haline gelen demokrasya, yerini artık global anlayışa teslim ederken, global anlayışın insanlık havarileri, ellerindeki meşalelerle aydınlığı getirme amaçlı yola çıkarken, yolda bulunan herkesi meşalelerinin can yakıcı alevleriyle tanıştırıyor, yanıp tutuşanların feryadı ayyuka çıkarken, enformasyon bilgileri bu çığlıkların sevinç çığlıkları olduğunda ısrar ederek, kuru yanında yaşın yanabileceğini, bunun kural olduğunu söz arasında tekrarlayarak, yüzlerce senedir mutlu yaşayan milletlerin neden sıkıntılar içine düştüğünü sihirbazlara taş çıkartan görüntülerle yalanlayarak, yeni dünya sisteminin-düzeninin içinde olmayan milletlerin-devletlerin hazin sonlarının ne olacağını, adeta sistematik biçimde olanlarla ifade etmekten kaçınmıyor.

 Sistemin çarkları arasında kendisine şekil-biçim-düzen verilen, düşüncesi resetlenmiş, yeni programlanmış düşünce dünyasında, eskilerin hatırlayabileceği biçimde, “Kral çıplak” demenin geçerliliğini kaybettiği anlayışın, günümüze kadar gelmiş geçmiş en iyi sistem olduğunda ısrar edenler, dünün “Firavun ilâhımızdır.” diyenleri aratmayacak kadar, “Nemrud ilâhtır” diyenleri kıskandıracak kadar, “Padişahım çok yaşa!.., “diyenleri gölgeleyecek kadar, “Önce Şah sonra Şah” diyenleri yalancı çıkartacak denli bir çalışmayla yeryüzüne nizam-intizam kazandırmaya çalışmaktadır.

Bizim sitemimiz, sistemimize olduğu kadar, kendi iç dünyamıza değildir. Kötü kumaştan hala iyi elbise çıkartmaya çalışan ve her girişimi olumsuzlukla başa baş giden, her seferinde kumaşı ithal elbisenin suçunu terziye yükleyenler, kendi öz değerlerini dışlayarak ne zamana kadar düşünce âleminde çıplak olmayı kabullenecektir. Bir başın insan gövdesine montesinden başka bir şey olmayan başkasını taklid hasalığına deva yerine suçu gövdeye atan anlayış, başın neden gövdeye monte edildiğini bir türlü açıklamazken, gövdenin başı reddetmedeki ısrarını kabullenmeyenler, kendi tarihe, medeniyetine, kültürüne, inancına, örfüne, geleneğine, ahlâkına ters istikamette gitmenin halen çağdaşlık mucizesini gerçekleştirme anahtarı olduğunu sanmaktadır.

Özellikle deli gömleğini giymeyi ret edenleri tımarhane ile korkutma memurları, deli gömleğine razı olup, yine akıllı davranışı sürdürenleri başka yollarla ıslâh (!) etme davranışları, kendi kendilerini sorgulayamamasından kaynaklanır. Bu hastalığı bize hediye edenlerin, taraftar bulduktan sonra çıraklarını yetiştirip aradan çekilmesiyle, çırakların ustalaşıp, şagirdlerini artırmaları sonrası, bu milletin içinden çıkıp milleti kabul etmeyenlerin illete dönüşmesi, medyada yankısını bulmakta, bu ülkenin kaderini belirleme görevinin millete rağmen kendilerinden başka kimsenin hakkı olmadığını ısrarla vurgulayan beyazlar, diğer insanları  zenci görmeye devam ederken, Beyoğlu sokaklarının kendisinden sorumlu olduğunu haykıran bir sarhoşun kendinden emin tavırları misali, “Biziz bu ülkenin her şeyi.” diyenler, binlerce senelik geçmişe sünger çekip bu ülkenin tarihini bir yüzyıla sığmayacağını bilmez mi?

Her seferinde eleştirdikleri, emperyalist gördükleri ülkenin lanetleyicisi olanlar, kimi zaman düşmanının düşmanına dost diye sarılır, emperyale iman etmeyi çağdaş normların ilkesi bilir.Sahi sistem bu ise çarkları öğütme için keskinleştirenler kim? Bu çarklarda öğütülen kim? Ben ne sisteme ne siteme meraklıyım.

kabul etmediğim sisteme niye sitem edeyim?

09.10.2013