15 Ağustos Cuma sabahı babam hakka yürüdü.
75 yıllık dünya çilesini tamamlayarak çok sevdiği Rabbimize kavuştu.
Erzurum'un Oltu ilçesinde başlayan geçici dünya hayatı Ankara'da nihayete erdi.
En yakınlarımızı kabre koyduktan sonra hakkıyla anlatabilmek kolay mı?
Cemal Süreya, daha babasını kaybetmeden yazdığı şiirinde şu mısralara yer vermişti:
"Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum."
Babamın hikâyesi aslında milyonlarca Anadolu insanının hikâyesiyle benzer.
Okumak istemesine rağmen çeşitli nedenlerle okula gidememiş. Okur-yazar değildi ama irfan sahibiydi. Memleket meselelerine karşı çok duyarlıydı. Dinimize olan sevgisi en belirgin vasıflarından biriydi.
Babamın dünyaya dair hırslarının olduğunu görmedim. En önemli hedefinin 9 çocuğuna helal rızık yedirmek, çocuklarını okutmak, vatan ve millet sevgisi aşılamak, bayrak ve din sevgisiyle büyütmek olduğunu söyleyebilirim. Babam çocuklarının istediği gibi olmasından dolayı hep şükrederdi.
Devamı: https://www.aksam.com.tr/yazarlar/tarkan-zengin/babam/haber-1596171
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.