(Daha önce sorulmamış -veyâ sorulduğu bilinmeyen- sualler sormak ne hoş...)
“Yâhu,” diyeceksiniz, “TDK’nın sevgilisi de mi varmış!”
Niçin olmasın, onun başı kel mi?
Peki, kim bu mâşuk?
Kim olacak, 1932’de îlân-ı aşk ettiği Türkçe...
Profil resmine -veyâ dış görünüşüne- bakacak olursak böyle.
Ama bu TDK, acabâ, Türkçeyi gerçek seviyor mu?
(Böyle şeyleri sormak ise hoş değil, nâhoş...)
***
Evet, ilk bakışta TDK’nın profil resminde görünen bu...
Fakat ilk bakış çoğu zaman aldatırmış.
TDK’nın resimde ve resmiyette görülen manzarası da bizi yanıltmasın!
Şimdi TDK’nın profiline dikkatle ve derinlemesine bakalım.
1932’de “Türk Dili Tedkik Cemiyeti (TDTC)” adıyla kurulan, 1934 yılında isim değiştirip “Türk Dili Araştırma Kurumu (TDAK)” olan ve 1936’da levhası tekrar indirilip “Türk Dil Kurumu (TDK)” yapılan müessese niye kurulmuştu?
“Türk dilinin öz güzelliğini ve zenginliğini meydana çıkarmak, onu yeryüzü dilleri arasında değerine yaraşır yüksekliğe eriştirmek” için...
***
Kendilerini ve yaptıklarını millete anlatırken hep bu minvalde konuşup yazdılar.
Biz de TDK’nın bu tatlı sözlerine, gıcırtılı kelâmlarına kandık, fenâ hâlde aldandık...
Böyle parlak vaatlerle aklımızı çeldiler.
Hepimiz târih hakkında dolduruşa, geleceğe dâir uyduruşa geldik.
1932’den bugüne Türkçe hurâfeleri dinleye dinleye geldik.
Şu anki TDK Reîsi bile diyor ki:
“İnanarak söylüyorum ki Türkçe şu anda târihinin en güzel günlerini yaşıyor...”
1932’den beri böyle düşünüyoruz.
Daha doğrusu, böyle düşündürülüyoruz.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.