Korkmayın korkmayın! Bâzı gruplardaki “en büyük” postuna oturan “dediğim dedik, çaldığım düdük” veyâ “emir demiri keser”ci; boyun eğersen cennet rehberi, boyun eğmemen cehenneme gitmene sebep(!) abilerin istibdâdından söz etmeyeceğim.
Günlük hayâtımızda “akran zorbalığı”na benzer bir ağabey istibdâdından bahsedilebilir. Geleneğimizdeki “büyüğe saygı” kâidesinden istifâde ile kardeşlerine dünyâyı dar eden ağabeyler devrini gördük biz. Baba otoritesinin yanında bir de ağabey disiplini ile yaşardı çocuklar. Gittikçe azalsa da kırıntıları hâlâ mevcut olabilir.
Cemiyet hayâtına düzen veren kâidelerin neredeyse sıfırlanmasının, büyük küçük farkının ortadan kalkmasının, hattâ çocukların anne-babalarının başında kral olmasının ve bundan dolayı yaşanan keşmekeşin şefkatle sarmalanmış baba otoritesini arattığı günleri yaşadığımızı da inkâr edemeyiz. Keşke babalar da ağabeyler de istibdat yerine şefkatle birlikte yürüyen bir otorite sınırında durabilseydiler.
Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/ahmet-talib-celen/agabeylik-istibdadi-47605.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.