Suriye'de bölgesel aktörlerle küresel aktörlerin ilişkileri sorunu her geçen gün daha da içinden çıkılmaz hale getiriyor.. Üstelik tarafların nerdeyse doğrudan dış müdahalelere açık olmaları iç savaştaki askeri dengeleri de etkiliyor. Muhalifler arasında Batı'nın iyi muhalif- kötü muhalif ayrımı bir tarafı adeta şeytanlaştırıp propaganda gücü artarken makul muhalif sayılanların ise her geçen gün kan kaybettikleri izlenimini veriyor. Muhtemelen dengelerin bu şekilde değişmesi şimdilik diplomatik kurgu açsından kullanışlı bulunuyor. Bu arada sahadaki aktörler gerçekte ne istiyor, acıların dinmesi için neler yapılacağı gibi sorular devletler oyununda pek yer almıyor. Ödüllerin her tür günahı kapatmaya yettiği düşünülüyor.
Esad rejimi Rusya ve İran'la kurduğu ittifakta ısrarla aynı çizgiyi sürdürürken yeni diplomatik bir hamleye yapmaya hazırlanıyor. İran'ın bir yanda kendisi açısından hayati öneme sahip nükleer pazarlıkları sürdürürken Suriye politikasını bu görüşmelerde en önemli pazarlık kozu olarak kullandığını bilmeyen yok. Suriye politikası İran'ın kendi ulusal stratejik çıkarlarının vazgeçilmez aktörü durumunda.
Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/AkifEmre/sunni-baascilik-cozum-mu/40097
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.