Ali Karahasanoğlu'ndan: Tolon, PKK’ya da çelenk göndermiş olabilir mi?

Olur avukat hanım..

Savcı soru sormasın..

İsterseniz, çay-kahve ısmarlasın, sizi tatile göndersin..

İster misiniz?

Siz küçücük bir eleştiriye bile katlanmayıp, gazetecilerden hesap sorun.. 

Ama savcı, size iki tanecik soru sormasın..

“Bize ‘disiplinsiz’ dediler” gerekçesini gösterip, tazminat isteyin. Kararı alın, temyiz bile beklemeden, tazminatı tahsile çalışın..

Size soru sorulmaya gelince, “Yok soru almıyoruz!” deyin..

Sanki basın toplantısı düzenliyorlar da, gazetecilerden gelecek soruları cevaplama/cevaplamama hakları var..

Cevaplayacaksınız işte avukat hanım..

Cevaplayacaksınız işte paşam..

İsteseniz de cevaplayacaksınız, istemeseniz de.

“Susma hakkım var” diye bilgiçlik de taslamayın..

Sizin “susma hakkı”nız varsa, hakimin de “Mahkûm etme” hakkı var..

Onun için susmayın, konuşun..

Ama Ankara’da değil... İstanbul’da konuşun.

“Tazminat isteriz. Bize hakaret ettiler. Bizi disiplinsiz gibi gösterdiler” diyerek, Ankara’da konuşacağınıza... İstanbul’da, savcının sorduğu sorulara cevap verin.. 

Çünkü eninde sonunda, Ankara’daki dava da, İstanbul’daki davanın kararına bakacak..

Evet, yerel mahkeme tazminat talebinizi kabul etmiş ama..

İstanbul’da mahkûm olduğunuzda, evini sattırmaya çalıştığınız gazeteci, alacak o kararı, götürüp koyacak, Ankara’daki mahkeme dosyasına..

“Biz o zamana kadar, kararı kesinleştiririz” diye de düşünmeyin..

“Kesinleşmiş karar falan kalmaz” artık, o andan itibaren..

Ceza mahkemesinin kararı, hukuk mahkemesinin verdiği kararı (kesinleşmiş bile olsa), yeniden gözden geçirtecek..

Ve, siz, gazetecinin evini sattırmakla kalacaksınız.

Gazetecinin evini sattırarak aldığınız paranın tamamını, ceza mahkemesinde mahkûm olduğunuzda, iade etmek zorunda kalacaksınız.. 

Onun için, savcının sorularını es geçmeyin..

“O CD’yi kabul etmem” “Bu kişiyi tanımam” ile beraat edemezsiniz..

Güzel güzel cevap verin..

Cevap verirken, şöyle bir hafızanızı yoklayın..

“Bilmem, tanımam” ile olmaz bu işler..

Bakın, “Vatansever Kuvvetler Güç Birliği’ni tanımam” dediniz..

Savcı çıkarıp gösterdi, derneğin toplantısına gönderdiğiniz çelengi..

Ne oldu?

“Tanımam” demekle kurtulmuş mu oldunuz?

Kurtulamadınız işte..

“Selimiye Kışlası’na hergün en az on adet dernek ya da benzeri kurum, kuruluşun daveti geliyordu.. ‘Madem bizi davet etmişler, bir çiçek gönderin’ demiş olabilirim. Ancak olayı tam olarak hatırlamıyorum” demekle de tevil olmaz, o “tanımam” lafları..

“PKK davetiye yollasa, askeriyenin parasından ona da çelenk gönderir miydin?” diye bir soran olur, mahcup duruma düşersin sonra..

İyisi mi, açık açık anlat; bir dönem hükümete karşı yapmak istediklerini..

Açık yüreklilikle.. Samimiyetle..

Ki, “50 yıl” giydiğini söylediğin üniformanı da, böylece yalana alet etmemiş olasın..

Bizden hatırlatması..

“Tanımam, bilmem” ile, hangi sanık beraat etmiş? Ki; sen de edesin!

06.01.2011 Yeni Akit