Adamın akıllı, hikmet sahibi, mütevazı ve merhametli biri olduğunu söylediler. Hac için yola çıktım ve hac vazifesini yerine getirdikten sonra, sözlerini dinlemek ve nasihatlerinden faydalanmak üzere, yanımda aynı şeyi isteyen bir kaç kişiyle birlikte adamın yanına gittim. Bizimle beraber salih, Allah’tan korkan birine benzeyen bir genç de vardı. Bu genç hasta olmamasına rağmen yüzü sararmıştı. Rahatsız olmamasına rağmen gözleri çapaklıydı. Bedenen zayıf, yalnızlıktan ve halvetten hoşlanan, bakıldığında sanki başına bir musibet gelmiş veya gelecekmiş gibi duran bir gençti.
Adam yanımıza çıkınca etrafında oturduk. Kendisine ilk önce bu genç selam verip onunla musafaha etti. Yanma gittiğimiz ihtiyar bu gence güler yüz gösterip güzel sözler söyledi. Biz de selam verdikten sonra genç söze başlayıp şöyle dedi:
“Allah, lütfu ve keremiyle seni kalplerimizdeki rahatsızlığının tabibi, günahlarımızın verdiği sıkıntıları da tedavi edecek biri kıldı. Benim de derin bir yaram, büyük bir hastalığım var. Şefkatin ve merhametinle lütfedip beni tedavi eder misin?”
İhtiyar ona: “Ey genç! Buyur dilediğini sorabilirsin!” karşılığını verince de genç:
“Allah merhametini senden esirgemesin! Allah’tan korkmanın alâmeti nedir?” diye sordu.
İhtiyar: “Allah’ın bu kişiyi, kendi korkusu dışındaki tüm korkulardan emin kılmasıdır” dedi.
Genç: “Allah merhametini senden esirgemesin! Kulun, Allah’tan korktuğu ne zaman belli olur?” diye sorunca, ihtiyar:
“Allah karşısında kendisini hasta biri gibi saydığı zaman belli olur. Hasta nasıl verdiği rahatsızlıktan dolayı yemekten uzak duruyor, hastalığının uzun sürmemesi için aldığı ilacın acısına katlanıyorsa aynı şekilde Allah korkusuyla lezzetlerden uzak duracak ve bu yolda her türlü acıya katlanacaktır. Bunu yapabildiği oranda da Allah’tan korkuyor demektir!” karşılığını verdi.
Devamı: https://www.edebifikir.com/hikmet/asigin-halleri.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.