14 Ağustos’ta yayınlanan bir haber dikkat çekiciydi. TAI’nin 60-90 kişilik Türk malı yolcu uçağı üretmek için kolları sıvadığı bildiriliyordu.
Ahmet Nuri Yüksel hocanın kulaklarını çınlatıp, kitabında yayınladığı verilere bakmakta, sevinmek için acele etmemekte yarar var.
Türkiye’nin kendi havacılık sanayini geliştirmesi son derece önemli, zira bu konuda İran’ın bile gerisinde olduğumuzu söylemek gerek. 1926-28’de lisans altında, 1930-40 arasında MSB bünyesinde, 1937-44’de (Demirağ) ve 1944-54’de (THK) hem lisans altında hem de yerli dizayn uçak yapabilirken, 1954’den bugüne kadar neden bu alanda yol alınamadığı sorusu sorulmalı.
80 Darbesi sonrasında bazı girişimlerin olmadığını, 1983’den sonra yaklaşık her on yılda bir bazı çıkışlar yapılmadığını inkar etmemek gerekiyor. Ancak hala ortada yerli yapım uçaklar olmadığına göre, ortada büyük bir sorun var demektir.
Anlaşıldığı kadarıyla iki temel mesele var. Bunlardan birincisi, 1954 sonrası yapılan uçakların tamamen yerli yapım olduklarının iddia edilmesi, ikincisi ise bir kaç tane yapıp gerisinin getirilememesi.
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/turk-mali-ucak-yapmak/yazi-782812
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.