TYB İstanbul Şube Başkanı Mahmut Bıyıklı programın açılışında yaptığı konuşmada millet olarak yeniden ayağa kalkmamızda Türkiye Yüzyılı’nın kültürel anlamda inşasında şair ve yazarlara önemli görevler düştüğünü belirtti. Kitap Fuarlarının önemine de değinen Bıyıklı fuar kültürünün gençlere kazandırılması noktasında kitapsever öğretmenlerimizin öğrencileriyle birlikte mutlaka bu atmosferi görmesi buraya gelmesi gerekir dedi.
Kültür Söyleşilerinin konuğu olan Şair Bestami Yazgan da gençlerin tecrübeli insanların hayatlarından istifade etmesi gerektiğini söyledi. Kendi hayatından örnekler veren Yazgan şöyle konuştu:
Ben İmam Hatip lisesinde okudum. 5. Sınıftan itibaren münazaralara katıldım. Münazaralarda konuşmacıydım. 6. Sınıfta sunuculuk yapmaya başladım. Bu dönemde her türlü kitap okuması yapmakla beraber en çokta hoşuma giden şairlerin şiir kitaplarını okur, bazı şiirlerini de ezberlerdim. Onların şiirleriyle kendimi geliştirmeye çalışırdım. Yani lise yıllarında sosyal kültürel faaliyetlere katılmak gerektiğine inanıyorum. Daha o zamanlarda başlarsak temelleri atmış oluruz. Sonra üniversite yıllarımda dergi satıyordum. Para kazanmak için değil, hizmet için bu işi yapıyordum. Mesela bir keresinde Erzurum’da Gürcü Kapı Camisi önünde namazdan sonra çıktım bir taşın üzerine. Anlatıyorum. Bu dergi şöyle güzel, böyle güzel… Baktım taş sallanıyor. Eğildim baktım, dizim sallanıyormuş. Meğer heyecandan ayaklarım tir tir titriyor. Bazı şeyler yaparak öğreniliyor. Bence gençlerin sosyal ve kültürel faaliyetlerin içinde pişmesi gerektiğini düşünüyorum. Bu önce bir zaman kaybı gibi algılanıyor. Ama sonraki başarıların temeli de bu faaliyetlerle atılmış oluyor. Bir de ibadet yönüne gençlerin çok dikkat etmesi gerekiyor. İbadete ve ilme de önem vererek bu faaliyetlere önem vermek lazım. Ben o dönemlerde şuna biraz üzüldüm. Derse girmez, gider gazete ve dergi satardım. Ama şimdiki aklım olsa derse girerdim ve boş zamanlarımda da dergi satardım.
Bu devirde gençlere Allah yardım etsin. Bizim zamanımızda bizim ilgimizi dağıtacak, bizi kötülüğe çağıracak şeyler vardı ama bu kadar çok değildi. Bizim gençliğimizde televizyon yoktu. Öyle bir tehlike yoktu. Medya bu kadar yaygın değildi. Evin içine kadar girmemişti. Tabi hem televizyon hem de bilgisayarı lehte de kullanmak mümkün. Şimdiki gençlere dua etmek lazım, büyüklerin onlara yardımcı olması yol göstermesi lazım. Onlar için daha çok çalışılması gerekli diye düşünüyorum.
Geleceğe umutla bakıyorum. Mesela genelde bazı önyargılar var. Türkiye’de kimse okumuyor, okuyamaz. Kardeşim öyle değil. Ben gittiğim her yerde görüyorum. Herkes okuyor. Burada yazar da kendi üzerine düşen görevi almalı. Kimse okumuyor dememeli. Git, bakalım gençler okuyor mu okumuyor? Büyükler önce emek versin, gençlere hizmet versin sonra görsün verim alıyor mu almıyor mu? Yani şimdiki gençlerimize sahip çıkmamız lazım.
Program okunan şiirlerin ardından sona erdi.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.