Hele Osman Gazi, Fatih, Yavuz ve Kanunî gibi padişahlarla ilgili yazılan romanların sayısı bir hayli fazla. Son yıllarda buna 2. Abdülhamid de eklendi.
Büyük ilim adamlarının, edebiyatçıların, sanatkârların tarihi roman yazarlarının pek ilgisini çektiği söylenemez. Tabii Mevlâna ve Yunus Emre ile ilgili hayli roman var. Hacıbektaş, Niyazi Mısri de romancıların ilgisini çekiyor. Mimar Sinanla ilgili tiyatro eserleri, romanlar da var.
Hadimî, denilebilir ki, zamamınızda dini alanda ihtisas sahiplerinin dışında bilinen bir şahsiyet değil. Bu yüzden onun yüzyıllar sonra bir romancı tarafından hatırlanması, konu edinilmesi başlıbaşına önemli. Burada bir bağlantıyı hatırlatalım: Roman yazarı Melahat Ürkmez Konya’nan Hadim ilçesinden, yani Hadimî’nin hemşehrisi. Buhtemelen çocukluk ve gençlik yıllarında onunla ilgili çok hikayeler, menkıbeler dinlemiştir. Roman yazma şevkini besleyen bu kaynaklar önemli.
Hadimî, roman veya başka tür kitaplarla tanınması, bilinmesi gereken ilginç bir kişilik. Hadimde doğmuş, tahlise orada babasından başlamış, sonra Konya’da Karatay medresesinde okumuş, öğrenim hayatını İstanbul’da tamamlamış. Böyle kabiliyetli bir gencin, İstanbul gibi büyük bir ilim merkezinde kalması beklenir. İşte hadimiyi farklı kılan yön bu: Babası vefat edince memleketine dönmüş ve medresesini orada kurmuş. Listeye bakınca kimler Hadimi’nin talebesi olmamış ki?
İlim talep edenler, o zamanlar ilim adamlarının ayaklarına gelmesini beklemiyorlarmış demek ki!
Tarihi romanları ile tanıdığımız Melahat Ürkmez zor bir işi üstlenmiş. Bir ilim adamının romanını, hem de belgeler, bilgiler ışığında yazmış. 18. Yüzyıl gibi Osmanlı’nın çalkantılı bir döneminde taşrada büyük bir alimin hayatı merak edilmez mi?
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.