Telefonların çok yaygınlaşmadığı yıllarda yegâne haberleşme ve ulaştırma aracı evin küçükleriydi. Misafirliğe mi gidilecek, bir kap yemek mi götürülecek, eve mi buyur edilecek hemen sokakta oyunun en tatlı rekabetine kendini kaptırmış çocuğa seslenirdi anneler:
- Eve gel!
- Oyun bitince gelirim anne.
- Olmaz hemen gelmelisin!
- Of ya anne!
- Of deme çabuk gel!
Bu seslenme birkaç defa tekrar edip seslerin şiddeti yükselmeye başlayınca nihayet çocuk annesinin etki-yetki ve çekim gücüne daha fazla mukavemet gösteremeyerek tıpış tıpış emre itaat ederdi. Eve gelip kana kana bir bardak testi suyu içtikten sonra annesinden gelecek buyruğa ekşi suratla boyun eğerdi:
- Ne var anne?
- Komşumuza git, de ki annemin selamı var. Bir mâniniz yoksa bugün size akşam oturmasına geleceğiz.
Devamı: https://www.insaniyet.net/bir-maniniz-yoksa-evinize-bayram-gelecek/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.